در این جنگ همه‌گیر ، مدیر میدانی می‌خواهیم تا در کنار مردم باشد
✍مسعود حسن‌نژاد| مدیر مسئول واکاوی
قبل از هر چیز کرونا را باید یک بحران تمام عیار تلقی کرد، چرا که جان، مال، سلامت، موقعیت و منافع تک‌تک افراد جامعه را نشانه گرفته است. اکنون مردم غیر از پرداختن به کرونا هیچ کار و برنامه‌ای نداشته و یا حداقل در اولویت ندارند. امروز دیگر سرمایه‌دار سرمایه‌اش، مغازه‌دار مغازه‌اش، کارمند و کارگر کارش، پدر و مادر فرزندش، جاندار جانش و مسئول مسئولیتش را فقط زمانی از آن خود می‌داند که از این مهلکه رهایی یابد.
امااما زم که از بحران سخن می‌گوییم، شرط رهایی از آن را چه می‌دانیم؟ بی گمان اولین چیزی که به ذهن خطور میکند حضور مسئول (کسی که در برابر سؤالات وظیفه دارد پاسخگو باشد) و مدیر (کسی که وظیفه دارد مشکلات و بحران را اداره و مدیریت کند) است، سپس مصداق آن را در محیط بحران‌زده جستجو می‌کنیم، اگر یافتیم فبهالمراد، اگر خیر که باید منتظر بحران‌های بعدی باشیم.
تأخیر در شناسایی کانون شیوع کرونا در سقز همزمان بود با شروع بحران در این شهر، یعنی آغاز بحث با اوج گرفتن کرونا در سقز کسری از ثانیه فاصله نداشت. از سوی دیگر ساختارهای ضعیف بهداشتی در شهرستان که در چند دهه اخیر تلنبار شده و ضعف و عدم آمادگی شهروندان در مواجهه با بحرانی اینچنین، مزید بر علت شد تا سیل نگاهها و انتظارات متوجه فرماندار به عنوان شخص اول شهرستان گردد.
اما آیا فرماندار از همان ابتدا در نقش یک مدیر (اداره کننده بحران) و یک مسئول (پاسخگو در وضعیت موجود) ظاهر شد؟ در ادامه پاسخ این سؤال را می‌یابید…
فرماندار از همان روز اول بحران که همزمان با بحث انتخابات نیز بود خود شخصا پای کار آمد، برعکس مدیرانی که پشت میز نشسته و صرفا کارتابل اداری را به صورت روزانه چک و بخشنامه‌ها را ابلاغ می‌کنند خود در میانه‌ی بحران حاضر شد، سقز به کانون شیوع بیماری تبدیل شده بود، بر همین اساس لازم بود تعامل خود را با مسئولان درمانی شهرستان بیش از پیش سفت و محکم کند و شانه به شانه آنها درمان بیماران را دنبال کند، در همه حال پاسخگوی اصحاب رسانه بود و روزانه گزارشی از اقدامات ستاد مقابله با کرونا به شهروندان ارائه داد.
مدیر و مسئول سقزی به اینها بسنده نکرد و خود بارها در میان مردم حاضر و آنها را به حفظ آرامش و عمل به توصیه‌های ستاد مقابله با کرونا دعوت کرد.
هنگامی که مردم مطالبه تعطیلی بازار برای کاهش رفت و آمدها را مطرح کردند با معتمدین، خیرین و گروههای مرجع گفتگو و اصناف و صاحبان کسب و کار را مجاب به تعطیلی بازار کرد تا بلکه از بار جانی روانی بحران ولو با متضرر شدن مالی کاسته شود.
اما کرونا همچنان ادامه دارد و کریمیان ناچار به أخذ یک تصمیم شجاعانه دیگر شد؛ تعطیلی دو روزه‌ی شهر و در رأس آن تعطیلی بانک‌ها و ادارات. این امر در کمتر جایی از کشور اتفاق افتاد و قطعا مخالفت‌هایی با خود به همراه داشته است، اما اگر کسی خود را در مقام پاسخگو در برابر جان مردم حس کند ناچار است چنین تصمیم سختی بگیرد ولو اگر مسئولیتش را در قبال آن در خطر ببیند.
کرونا به این زودی‌ها دست بردار نیست و جنگ با آن همه گیرتر خواهد شد. در این شرایط و روزهای سخت مدیری می‌خواهیم که در کنار مردم بماند تا هر روز چشم به راه بحران دیگری نباشیم.
