روستاها در سال جدید؛ شروع توسعه یا تداوم ناامیدی
✍کیوان عبدخدا|رئیس شورای بخش مرکزی سقز
سال ۱۴۰۰ را به گواه وضعیت موجود و عدم انجام پروژه خاصی در هیچکدام از بخش‌های چهارگانه روستاهای شهرستان سقز، می‌توان به سال بی‌بهار از لحاظ آبادانی و توسعه زیرساخت‌های روستایی یاد کرد.
انگار وعده مسئولین از قانون پایستگی انرژی تبعیت می‌کند و هرگز از بین نمی‌رود بلکه از سالی به سال بعد موکول می‌شود. اگر با وعده آنها باشد باید سال جدید را سالی که جرقه توسعه روستایی در شهرستان سقز زده خواهد شد نامید.
تصویب بودجه ۶۰ میلیاردی جهت آسفالت و بهسازی ۱۲ مسیر روستایی، جذب بودجه ۶۴ میلیاردی جهت انجام پروژه‌های آبرسانی دو مجتمع کوچه طلا و باغلوجه، آغاز بکار پروژه‌های ارتباطات تلفن همراه و اینترنت در ده‌ها روستای سطح شهرستان _که البته شنیده‌ها حاکی از آن است مسئولان ارتباطات استان به بهانه کمبود بودجه در صدد انجام ناقص این پروژه‌ها هستند_، ساماندهی فضولات ورودی به رودخانه‌های منتهی به دو سد چراغ‌ویس و لگزی، گازرسانی به روستاهای باقیمانده که عمدتاً در بخش سرشیو و امام هستند، تخصیص آب کشاورزی از سد لگزی برای روستاهایی که چندین سال است درگیر فرایند تکمیل امورات اداری این کار هستند، آغاز بکار پروژه تخصیص آب کشاورزی سد چراغ‌ویس جهت آبیاری ۶۰۰۰ هکتار زمین‌های پایاب این سد که سالهاست منتظر این آغاز است، آغاز بکار پروژه‌های احداث زمین‌های ورزشی مناسب در روستاها از جمله زمین‌های چمن مصنوعی در چاپان علیا و سرا، جلوگیری از تخریب محیط زیست، منابع طبیعی و جاده‌های روستایی توسط برخی از معدن‌داران و چندین و چند مورد دیگر از مشکلات روستاها که رسیدگی به آنان به سال جدید و شاید قرن جدید موکول شده است.
با اینکه برای انجام کامل موارد بالا هم شاید دیگر کمی دیر باشد اما با توجه به سکون و رکود شدید پروژه‌های عمرانی در روستاها، در صورت انجام هر یک از آنها باید کلاهمان را از خوشحالی بالا بیاندازیم. بسیار روشن است که انجام پروژه ۱۲ مسیر روستایی در میان ده‌ها مسیر روستایی نامناسب و نیازمند رسیدگی سریع که از ۲۰۰ متر طول مسیر گرفته تا ۱۸ کیلومتر در آن وجود دارد شاید ایده آل نباشد ولی وقتی به عملکرد چند سال گذشته راهداری در آسفالت جاده‌های روستایی و حتی اظهارات مدیران این نهاد در کمبود اعتبارات و امکانات نگاه کنیم باید هم خوشحال باشیم که قرار است بالاخره اتفاقی بیافتد.
در مورد آبرسانی هم همین روال وجود دارد و شاید حادتر. اگر دو مجتمع بسیار مهم و حیاتی باغلوجه و کوچه طلا که دیگر شاید اسم این دو به گوش همه شهروندان سقزی رسیده باشد را فاکتور بگیریم ده‌ها روستای سطح چهار بخش شهرستان با مشکل تامین آب شرب خصوصاً در فصول گرم سال مواجه‌اند و فرسودگی شبکه‌های آبرسانی و عدم تحت پوشش بودن برخی از این روستاها نیز مزید برعلت شده تا بر مشکلات آب افزوده شود و همچنان که در سال گذشته دیدیم خشکسالی و تنش آبی این مشکلات را نمایان و چه بسا چند برابر کرد.
در مورد آنتن دهی روستاها هم در سال ۱۴۰۰ کار خاصی انجام نشد و روستایی تحت پوشش قرار نگرفت و تمام وعده ها به سال ۱۴۰۱ موکول شد و حتی اکنون شنیده‌ها از زبان خود مسئولین ارتباطات و فناوری اطلاعات بر این موضوع تأکید دارد که به دلیل کمبود اعتبارات پروژه آنتن‌دهی مسیرهای روستایی شامل برخی روستاها نخواهد شد که این مسأله نیازمند ورود فرماندار و نماینده مجلس است تا باز هم شاهد انجام پروژه های ناقص نباشیم.
در حوزه اینترنت هم با وجود اینکه در سال ۱۴۰۰ چند مورد اتصال روستاها به اینترنت خانگی و همراه و چند مورد ارتقاء اینترنت وجود داشت باز هم اوضاع هیچ بهتر به نظر نمی‌رسد، چون هنوز بیشتر از صد روستای سطح شهرستان اینترنت پرسرعت و کاربردی و مورد نیاز خصوصاً برای دانش آموزان و … ندارند و این با شعار خود دولتمردان در رابطه با اتصال روستاها به اینترنت پرسرعت فرسنگ‌ها فاصله دارد.
و البته چندین و چند مشکل دیگر از جمله بازسازی جاده صاحب_گلتپه، تکمیل بزرگراه سقز_بوکان ، تکمیل زیرگذر و روگذر روستای کهریزه، اصلاح مشکلات برق روستایی و تک خوانی کنتور منازل، بیمه و حق‌الجلسه شوراهای روستایی، تزریق بودجه‌های جهشی برای انجام پروژه‌های دهیاری روستاهای سقز، رفع تداخل اراضی کشاورزی، تامین نهاده‌های دامی برای روستاییان از سوی جهاد کشاورزی، بازگشایی مرز سیف سقز، برخورداری روستاهای شعاع ۲۰ کیلومتر از مزایای مرزنشینی، نوسازی مدارس روستایی، حضور نماینده شورای بخش در کمیته برنامه‌ریزی شهرستان، اجرای طرح‌های هادی روستایی و …
حال باید منتظر ماند و دید آیا سال ۱۴۰۱ سال آغاز عمران و آبادانی روستاها خواهد بود یا همچنان باید خوشبینی پیشه کرد؟!
