سکون در پروژه‌های شهرستان سقز در سایه سکوت نماینده مجلس
در روزهایی که زمزمه استیضاح وزیر صنعت، معدن و تجارت به گوش می‌رسد آنچه دیده و شنیده نمی‌شود صدای نماینده سقز و بانه است اهمیت این موضوع از چند جنبه است؛
ابتدا اینکه نماینده این دو شهر خود عضو کمیسیون صنایع و معادن و ازقضا عضو هیأت رئیسه و دبیر دوم کمیسیون مذکور است و طبیعی است که در چنین آوردگاهی بایستی صدای اعضای این کمیسیون و از جمله بهزاد رحیمی به سبب عملکرد این وزارتخانه در بحث‌های مربوطه بلندتر باشد.
از طرفی نماینده سقز و بانه بارها بر طرح‌های مهم و اشتغال‌زا در حوزه انتخابیه خود تأکید کرده و یکی از شعارهای وی تسریع در ساخت پروژه ذوب‌آهن سقز و نیز احیای کارخانه دخانیات سقز با ظرفیت اشتغال بالا بوده است. پروژه‌هایی که به سبب سهم پایین اشتغال جوانان به نوعی برای این شهرستان حیاتی محسوب می‌شوند.
همچنین ضلع دیگر این وزارتخانه یعنی معادن، در سقز حرف برای گفتن زیاد دارد. بهره‌برداری از معادن به نام سقز و به کام استان‌هایی که منابع خام سقز را می‌بلعند نمونه بارزی از بی‌توجهی به این حوزه است، در عوض ترانزیت جاده‌ای، راه‌بندان مسافران عادی و تخریب جاده‌‌هایی که با ضرب و زور در طی این سال‌ها آسفالت شده‌اند را بعنوان فرآورده تحویل مردم منطقه می‌دهند. برای راستی آزمایی این موضوع کافی است یک بار راهی سنندج شدن و دیدن حجم انبوه کامیون‌های حامل مواد معدنی در مسیر مذکور و یا حداقل دیدن آنچه بر سر جاده صاحب_گلتپه آمده کفایت می‌کند.
جایگاه و ظرفیت‌های قانونی ازجمله استیضاح، طرح سؤال، تحقیق و تفحص و … که در اختیار نمایندگان است همگی جزو اهرم‌های نماینده برای حساب کشیدن از وزراست که در بزنگاه‌های خاص باید از آن به نفع منطقه و حوزه انتخابیه استفاده شود، اما چه شده که هیچکدام از اینها را در نماینده سقز و بانه نمی‌بینیم؟
مطمئنا سکوت و یا حداقل لحن ملایم بهزاد رحیمی با وزرای دولت سیزدهم دستاوردی برای شهرستان نخواهد داشت. مردم هنوز هم منتظر نتیجه سفر رئیس مجلس در اسفند ۹۹ هستند که با دعوت نمایندگان استان کردستان صورت گرفت و می‌پرسند چرا در دو سال از عمر مجلس یازدهم هیچ تغییر محسوسی ایجاد نشده و تمامی قول و شعارها بر روی کاغذ مانده است؟
علاوه بر اینها باید سایر پروژه‌ها ازجمله فرودگاه، افزایش حقابه، تبدیل اراضی دیم به آبی و ده‌ها پروژه دیگر را اضافه کرد که با هر بار بازدید نماینده و مسئولان باید یادمان بیفتد که بله چنین پروژه‌هایی نیز وجود دارند ولی دریغ از یک درصد پیشرفت و ایجاد امیدواری.
