شهر در بن بست
جلسه روز یکشنبه شورای شهر سقز پایانی بود بر دور تازه منازعه بین شورا و شهردار شهر سقز و طی آن اکثریت شکننده شورا تصمیم مجدد به تداوم کار چیا صالحی بابامیری-شهردار سقز-گرفتند. منازعه ای که به دستور کاری روتین برای شورای شهر تبدیل شده و گویی باید هر فصل آن را به جد طرح و پیگیری کنند. اما این بار جدی تر از دفعات گذشته بود و شهردار تا یک قدمی استیضاح نیز پیش رفت و اعضای شورا کار بررسی گزینه های بعدی را هم آغاز کردند و در نهایت شش نفر از آنها به شهردار شدن سردار دوغی هم قانع شدند و نظر خود را هم به صورت مکتوب اعلام کردند.
اما از طرف دیگر و ظرف کمتر از یک هفته لابی‌ها و دست‌های پشت پرده به کار افتادند و ۳ نفر از امضا کنندگان را منصرف کردند که دلیل این انصراف هر چه باشد به معنای اعتماد دوباره به بابامیری نیست، بلکه هراس از شهردار شدن کسی مانند دوغی است. مهمترین ویژگی سردار دوغی عملکرد ضد فساد و علاقه‌اش به شفاف سازی است و همین مسئله کانون‌های فساد در این شهر را به وحشت انداخت تا هر آنچه در چنته دارند رو کنند تا نانشان آجر نشود. در کنار آن انگیزه‌های سیاسی انتخاباتی هم در کنش پر قدرت لابیست‌ها بی تأثیر نبود.
اما مسئولیت تداوم کار بابامیری با شورای شهر است و آنها هستند که باید پاسخ‌هایی درخور برای عملکرد ضعیف این روزهای مجموعه شهرداری سقز داشته باشند که بی شک این پرسش‌گری‌ها و بازخواست‌های عمومی در ماه‌های آتی که تب و تاب سیاست به شهر بازخواهد گشت، بیشتر و بی رحمانه‌تر هم خواهد شد.
اغلب ناظران تغییر رأی ۳ عضو شورا را ناشی از وعده‌های داده شده به آنها در پشت پرده میدانند، اما چون برای این موضوع مدرک محکمی وجود ندارد لذا به واضح‌ترین معنا یعنی راضی بودن آنها از عملکرد شهردار و تداوم وضع موجود بسنده می‌کنیم و همین را مبنای تصمیم آنها قرار میدهیم.
اما به راستی آنها از کدام وضعیت حمایت کرده‌اند؟ تأخیرهای گاه ۶ ماهه در پرداخت حقوق کارگران و حتی کارکنان رسمی، نارضایتی شدید پیمانکاران طرف قرداد با شهرداری که توسعه شهر بدون همکاری آنها ممکن نیست، عدم تعیین تکلیف بدهی به بانک شهر و بحران ادامه دار اوراق مشارکت، ضعف مفرط در جذب و تأمین بودجه از محل‌های مختلف و ناکارامدی در خلق درآمد، نارضایتی عمومی از ضعف خدمات دهی شهری و سیستم بروکراتیک ناکارامد و… عملا شهرداری را به یک مجموعه ورشکسته تبدیل کرده که هر لحظه ممکن است حتا ساختمان اداری آن نیز توسط طلبکاران تملک شود. کدام نقطه روشن در حفظ وضع موجود قابل مشاهده است که اعضای شورا را دلخوش به تداوم آن کند؟ که اگر بود شاهد کشمکش های هر روزه آنها با شهردار نبودیم.
بهترین عنوانی که بتوان برای وضعیت فعلی پیدا کرد “وضعیت بن بست” است که حاصل لج‌بازی‌های شورا و شهردار با همدیگر، ضعف مفرط کارکردی و نظام تدبیر حاکم بر شورای شهر، رکود سراسری حاکم بر کشور به ویژه در حوزه اقتصاد، عدم قاطعیت فرماندار در حل منازعات موجود بین شورا و شهرداری و استفاده نکردن از ظرفیت های قانونی، تلاش بیهوده مجموعه دولت در استان برای حفظ وضعیت موجود و … است. تداوم “وضیت بن بست” البته برای گروه هایی که معمولا از عدم إعمال قانون و وجود ناکارامدی همواره بهترین استفاده را برده‌اند بهترین شرایط برای ادامه حیات است. برخی مسئولین هم که از اعتماد به نفس کافی برخوردار نبوده کارنامه خود را چندان درخشان نمی بینند هم تداوم این بن بست را به نفع خودشان می دانند. در این وسط می ماند سر بیکلاه شهروندان و دلسوزانی که گوش هیچ کدام از طرفین دعوا بدهکار حرف آنان نیست.
سقز سالهاست که فرصت های تاریخی برای توسعه شهری را از دست می دهد و جدای از انکه هیچ اتفاق عمده و دلخوش کننده‌ای طی چند سال گذشته در آن به وقوع نپیوسته است دارد روز به روز بی قواره‌تر و نازیبا تر هم می‌شود. ظاهرا تنها کاری که فعلا از دست همه بر می‌آید نشستن و نگاه کردن به اختلافات داخلی تصمیم گیران است تا دوباره زمان انتخابات فرا برسد …
