موانع تحقق درآمد پایدار در شهرداری ها

محمد باغبانی| عضو ادوار شورای شهر سقز

وابستگی شهرداری ها به عوارض تراکم و عوارض ساختمانی یکی از دلایل اصلی عدم تحقق توسعه پایدار در شهرهاست. بدون شک وجود درآمدهای پایدار و دائمی(از منابعی بجز مالیات بر ارزش افزوده و عوارضات مختلف) در بلند مدت موجب توسعه همه جانبه و برقراری نسبی عدالت شهری خواهد شد. دستیابی به درآمدهای پایدار کار ساده ای نیست و مستلزم تجزیه و تحلیل های علمی و عملی، دانش و بصیرت، وجود تفکر استراتژیک و داشتن برنامه های عملی و تدوین استراتژی توسعه شهر (CDS) بر مبنای واقعیت ها و پتانسیل های شهری می باشد.
در وضعیت موجود اقتصاد ایران برای دستیابی به درآمدهای پایدار شهری موانع متعددی وجود دارد، که مهم ترین آنها از نظر نگارنده بصورت زیر خواهد آمد. شایان ذکر است این موارد نظر شخصی اینجانب باتوجه به سابقه چهار ساله در شورای اسلامی دور چهارم شهر سقز است.

۱٫ رکود حاکم بر اقتصاد کشور و تبعات آن بر فعالیت شهرداری ها
۲٫ وجود دودستگی و عدم تفاهم در شوراهای شهرها و ضدیت با پیشنهاد طرح های درآمدزایی که اقلیت شورا ارائه می دهند و تصویب طرح هایی که مجری آن روابط بهتری با اکثریت اعضای شورا دارد.
۳٫ شناخت کم مدیران شهری در زمینه اقتصاد شهری و انواع روشهای درآمدزایی
۴٫ محافظه کاری مدیران شهری و ترس از شکست پروژه های درآمدزا
۵٫ نبود قوانین و مقررات شفاف در زمینه سرمایه گذاری بخش خصوصی و بویژه نبود سیاست های حمایتی از سرمایه گذاران و بالاخص سرمایه گذاری خارجی
۶٫ کمبود اموال غیر منقول شهرداری، به دلیل فروش بی رویه آنها در سنوات گذشته
۷٫ وجود بدهی های سنواتی شهرداری که موجب کاهش توان مالی شهرداری برای ایجاد کسب و کارهای مرتبط و درآمدزا خواهد شد.
۸٫ کمبود بسته های سرمایه گذاری دارای طرح توجیهی مناسب و علمی در شهرداری
۹٫ تاکید مدیران شهری بر طرح های جلوچشمی و پوپولیستی به جای طرح های بلند مدت درآمدزا
۱۰٫ عدم شفاف سازی هزینه – فایده طرح های سرمایه گذاری اجرا شده جهت جلب اعتماد شهروندان و سرمایه گذاران بالقوه
۱۱٫ مهارت ناکافی مدیران شهری در امر مدیریت هزینه های شهرداری
۱۲٫ تغییر مسیر برخی از پروژه های درآمدزا در راستای منافع افرادی خاص
۱۳٫ الگوبرداری نادرست از طرح های موفق درآمدزایی در شهرهای دیگر بدون توجه به وضعیت و اقلیم شهر هدف
۱۴٫ توجه ناکافی به توانمندی های متعدد شهرداری جهت سرمایه گذاری در بخش های مختلف
۱۵٫ انجام برخی طرح های درآمدزا بدون داشتن ویژگی های مزیت رقابتی(نادر بودن طرح، ارزشمند بودن طرح،هزینه بردار بودن تقلید طرح توسط دیگر شهرها ؛ غیرقابل جایگزین بودن طرح )
۱۶٫ اجرای طرح های درآمد زا بدون مطالعات میدانی و بدون بررسی آثار اجتماعی و اقتصادی طرح در آینده
۱۷٫ نبود دیدگاه بررسی امکان سنجی فنی،مالی و اقتصادی طرح های درآمدزا در کمیته انطباق فرمانداری ها ( در کمیته انطباق بیشتر تطابق مصوبه های شورا با قانون بررسی می شود)
۱۸٫ ناکارآمدی سیستم مالی شهرداری ها( سیستم حسابداری شهردارها بصورت نقدی ست، در حالیکه سیستم حسابداری تعهدی کارایی بهتری دارد)