کودکان شهر و کمبود امکانات سرگرمی

تفریح مناسب یک روش محبوب سرگرمی برای تمامی سنین خصوصا کودکان است، اما در سقز این موضوع نیز همچون سایر موضوعات حداقلی است و می‌توان آن را به لیست فراموش شده‌ها اضافه کرد.

اگر عصرها سری به پارک مولوی زده باشید، یک گوشه از آن که شهربازی نام دارد جمعیت زیادی از کودکان و والدین را در خود جای داده است. جمعیتی انبوه در فضایی کم و با حداقلی از امکانات تفریحی.

تمامی امکانات در چند عدد تاب و سرسره خلاصه شده و لذت، ماجراجویی و خاطرات ماندگار جای خود را به هیاهو، خطر و وقت تلف کردن داده است و فرصتی بی‌نظیر برای آموزشی صحیح و به‌روز را برای “تجربه شادی در کنار هم” از کودکان گرفته است.

این وضعیت در حاشیه شهر به مراتب از پارک مولوی بغرنج‌تر است و کودکان حاشیه یا از این حداقل‌ها نیز بی‌بهره‌اند و یا اگر هست فرسوده و بدون حداقل‌هایی از ایمنی هستند.

چرا شهر بازی‌های ما به‌روز نیستند؟ همین حداقل‌ها چقدر استاندارد هستند؟ اگر مسئولان و نهادهای مربوطه قادر به تأمین تفریح کودکان نیستند چرا اجازه ورود بخش خصوصی را نمی‌دهند؟ و دهها چرای دیگر!