کلافه شدن شهروندان از ترافیک سقز
ظاهرا در سایه کم توجهی و بی عملی مدیریت شهری در بحث مدیریت ترافیک، قرار است این مشکل که البته تازگی هم ندارد به بخشی از زندگی شهری سقزی‌ها تبدیل شود و در کنار سایر مشکلات دردی بر دردها بیفزاید.
آیا منطقی است در شهری که دورترین نقاط آن با پای پیاده کمتر از یک ساعت طول می‌کشد، یک مسافر بیش از نیم ساعت در تاکسی بماند و دست آخر مجبور شود بخشی از مسیر را پیاده طی کند؟
چنین موقعیتی خصوصا ظهرها هنگام تعطیلی مدارس و ادارات، عصرها و بویژه در روزهای آخر هفته برای بسیاری از ما پیش آمده است. همین شرایط کار را به جایی رسانده است که مردم ترجیح می‌دهند به جای استفاده از ماشین از این سر شهر به آن سر شهر پیاده‌روی کنند.
پیش از این واکاوی در گزارشی راه برون رفت از این وضعیت را کاهش تمرکز در نقاط مرکزی و اجرای طرح‌هایی همچون ایجاد پیاده‌راه، احداث زیرگذر و روگذر و مهمتر از همه اجرای بلوار ۴۵ متری عنوان کرده بود.
مسئولان هم اگرچه از برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت صحبت می‌کنند، ولی عملاً هیچ اتفاقی در حوزه کاهش ترافیک رخ نداده و سقزی‌ها باید کم کم به این ترافیک عادت کنند.
