پرواز سقز تهران؛ از نگاه یک مسافر
تعداد کمی از سقزی‌ها تجربه سفر با هواپیما از مقصد تهران به سقز و بلعکس را داشته‌اند، ولی می‌توان گفت معدود کسانی که این تجربه را داشته‌اند به طور حتم و از همه لحاظ آن را قابل مقایسه با سفر با اتوبوس و یا خودروی سواری نمی‌دانند.
با اینحال، فرودگاه سقز تا رسیدن به شرایط مطلوب و ایده‌آل فاصله بسیار دارد، از ورودی فرودگاه و نگهبانان گرفته تا سایر نیروهای اداری که در آنجا مستقر هستند و هیچکدام بومی نیستند و از شهرهایی مانند سنندج و ارومیه برای چند ساعت آنجا مستقر می‌شوند جزو مسایلی هستند که شما در حین سفر آن را مشاهده می‌کنید.
محوطه و فضای فرودگاه هم که تا این لحظه دست نخورده باقی مانده است. شاید برخی از مخاطبان از لزوم حذف موانع پروازی ازجمله دکل‌ها فشار قوی برای پرواز هواپیماهای بزرگتر صحبت کنند، اما تا این لحظه نه تنها در این راستا اقدامی نشده بلکه افزایش طول باند، تکمیل نیروهای عملیاتی و خدماتی فرودگاه، ایجاد واحد سوخت‌رسانی و جایگاه سوخت و حتی تعیین مدیر فرودگاه کماکان در هاله‌ای از ابهام قرار دارم.
همه اینها وضعیت فرودگاهی که قرار است به سقز و چند شهر اطراف که جمعیت‌شان به بیش از یک میلیون می‌رسد و در آینده قرار است به منطقه آزاد بانه-مریوان نیز خدمات ارائه دهد یک ضرورت است.
هواپیمایی که هر پنجشنبه در فرودگاه سقز می‌نشیند ظرفیت حداقل ۸۰ نفر را دارد اما تنها ۲۰ تا ۳۰ مسافر را جابجا می‌کند. هنوز مشخص نیست که آیا بلیط‌ها به فروش نمی‌رسد و تقاضا کم است یا سیاست دست‌اندرکاران و احتمالا برخی مباحث تخصصی در حوزه پرواز مطرح است! این درحالی است که با توجه به جمعیتی که این فرودگاه پوشش می‌دهد و تقاضایی که از آژانس‌های مسافرتی برای تهیه بلیت وجود دارد نشان از استقبال متقاضیان است و هر بار تعدادی از متقاضیان در تهیه بلیت ناکام می‌مانند. البته نباید زمان نامناسب این پرواز (روز پنجشنبه) را هم نادیده گرفت.
علیرغم همه این مباحث، امید به توسعه فرودگاه و امکان استفاده تعداد بیشتری از شهروندان از این ظرفیت وجود دارد به شرطی که مسئولان پیگیرانه افزایش خدمات و مباحث مانند دعوت از شرکت‌های هواپیمایی و دایر نمودن ایرلاین اختصاص برای استان کُردستان (کورد ایر) را مطالبه نمایند.
راستی، امروز پنجشنبه در آخرین روز بهار و در سی‌و یکمین هفته از آغاز به کار فرودگاه سقز، بیست و هفتمین پرواز هم انجام شد.
