وعده‌های پوچ به گندمکاران
وعده‌های مختلفی که مسئولان مبنی بر پرداخت طلب گندمکاران داده‌اند تا لحظه تنظیم این خبر پوچ از آب درآمده است و کشاورزانی را که تمام دلخوشی‌شان همین اندک پول گندم است مستأصل کرده است.
مهرماه ۱۴۰۳ در حال تمام شدن است و بخش قابل توجهی از گندمکاران در انتظار واریز پول گندمی هستند که در پاییز ۱۴۰۲ کاشتند و در تابستان ۱۴۰۳ درو کردند و به دولت تحویل دادند. دولت از این کار بعنوان “خرید تضمینی” نام می‌برد اما هیچ معلوم نیست که این چه نوع تضمینی است که دو ماه تمام کشاورزان را دست به سر و مستأصل کرده است.
در طول دو ماه گذشته تمامی مسئولان اعم از استاندار فعلی و سابق، مجمع نمایندگان، مسئولان جهاد کشاورزی، شرکت بازرگانی و … برای پرداخت مطالبات گندمکاران از عبارت “به زودی پرداخت می‌شود” استفاده کرده‌اند، اما معلوم نیست این “به زودی” نزد آنها کِی است و اگر این عبارت را از ادبیات آنها حذف کنیم قرار است با چه چیزی آن را پُر کنند.
اینکه “کردستان یک منطقه سردسیر است و گندم را در آخر تحویل می‌دهد” و یا “به علت افزایش تولید گندم تمام اعتباری که برای خرید این محصول در نظر گرفته شده بود تمام شده است” استدلال‌هایی هستند که مسئولان برای شانه خالی کردن از زیر بار تعهدات ایجاد شده می‌تراشند و هیچ دردی از کشاورزی که تمام زندگی‌اش به پول کشاورزی بند است دوا نمی‌کند. حداقل چاره‌ای بیاندیشید که سال آینده این مشکل تکرار نشود!
چرا با مردم ایکاروس میکنید اگ نمی‌تونید پول مردم بدید تا خودشان صادر کنند برای خودتان گندم وارد کنید هر دقیقه مردم سرکار میزارید ک چی بشه ایا شما حقوق خودتون ی ماه عقب بیفته قبول میکنید