آسمان بخشنده کردستان و دست‌های خالی مدیران
تا تاریخ ۲۰ آذر ۱۴۰۳ استان کُردستان شاهد ۴۶ درصد افزایش بارندگی نسبت به سال آبی گذشته بوده است و این می‌تواند نوید خوبی برای پُر شدن سدهای کُردستان و سرریز کردن آنها و نوعی اطمینان خاطر از وضعیت آبی سال جاری باشد.
استان کردستان با ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیمتر بارندگی سالانه و با وجود پنج حوزه اصلی آبخیز، سرچشمه تأمین آب بسیاری از استان‌ها و حوزه‌های آبریز است که مهمترین آن حوزه آبریز دریاچه ارومیه است. در این حوزه آبریز به خاطر تهدیدهایی که موجودیت دریاچه ارومیه را به خطر انداخته است ستادی تحت عنوان ستاد احیای دریاچه ارومیه از چند سال قبل تأسیس شده است و اعتبارات مالی قابل توجهی نیز به آن اختصاص می‌یابد.
نکته جالب توجه در این موضوع دست خالی کردستان از این اعتبارات با وجود تأمین حقابه قابل توجه دریاچه است. حقابه این دریاچه از سه استان آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کُردستان تأمین می‌شود.
بر اساس اطلاعات موجود ۴۶ درصد مساحت حوزه آبریز دریاچه ارومیه در استان آذربایجان شرقی، ۴۳ درصد در آذربایجان غربی و تنها ۱۰ تا ۱۱ درصد آن در استان کردستان قرار گرفته است، اما این استان در عوض با ۱٫۸ میلیون متر مکعب آب عملا ۳۷ درصد از حقابه زیستی دریاچه را تأمین می‌کند ولی از اعتبارات ستاد احیا بی‌نصیب مانده است.
بخشی از این اطلاعات را مدیرکل محیط زیست استان کردستان هفته گذشته و در حاشیه برگزاری بیست و دومین نمایشگاه محیط زیست به خبرنگاران گفته است و خواستار تغییر رویکرد ستاد احیا به استان کردستان به عنوان یکی از استان‌های درگیر با موضوع دریاچه ارومیه شده است.
اینها علاوه بر میزان آبی است که از ارتفاعات استان کردستان سرچشمه می‌گیرد و به سد شهیدکاظمی می‌ریزد و به نام استان آذربایجان غربی تمام می‌شود. همچنین سخت‌گیری‌های بسیاری که نسبت به کشاورزان استان کردستان در تأمین آب کشاورزی و یا در حفر چاه اعمال می‌شود درصد کمی از این سخت‌گیری‌ها نسبت به کشاورزان استان‌های آذربایجان شرقی و غربی در حفر چاه و کاشت محصولات آب‌بر اعمال می‌شود.
آنچه مشخص است این است که زور مسئولان و نمایندگان استان کُردستان به زور مسئولان و لابی‌های دو استان آذربایجان غربی و شرقی نمی‌رسد و شاهد یک ناعدالتی عمیق در موضوع آب که مؤلفه‌ای حیاتی در زندگی و معیشت و اقتصاد محسوب می‌شود هستیم.
