نهم اردیبهشت، روز شورا؛
روز تبریک یا حسابرسی؟

با وجود عملکرد ناامیدکنندهی شورای شهر سقز در سالهای اخیر و بر سر کار آمدن شوراهایی که مطالبات مردم در اولویت آنها دیده نمیشود، اما نباید اهمیت و جایگاه این نهاد و یکی از راههای نجات سقز از چرخه سوءمدیریت را دست کم گرفت. با این حال روز نهم اردیبهشت روز شوراهاست و بیایید به جای تبریک جور دیگری به این روز نگاه کنیم.
بگذارید سخن را با این کلیشهها آغاز کنیم؛ “شوراهای شهر و روستا تجلی ارادهی جمعی مردماند، امانتداران رأیهایی که با امید به تغییر و ساختن فردایی بهتر به صندوقها سپرده شده است، نهادی که نماد اعتماد، مشارکت و مطالبهگری شهروندان است و …”. در قبال چنین تعاریف و کلیشههایی، “سلامت، شفافیت و کارآمدی” باید دیده شود تا بگوییم شورایی که داریم حداقل در کلیشههای فوق جا میگیرد.
اما جای دور و زمان دور نمیرویم، همین شهر سقز و همین شوراهایی که در یک دهه اخیر بر سر کار بودهاند کدامیک از سه مؤلفه فوق را دارا بودهاند؟ کم و کیف پروندههایی که برای شوراها گذشته مطرح بود و هیچوقت هم راجع به آنها روشنگری و شفافسازی نشد در کنار وضعیتی که در شهر میبینیم خود گویای میزان “سلامت، شفافیت و کارآمدی” شورا در سقز است.
در ساعات پیشرو احتمالا در فضای مجازی با حجم زیادی از تبریکات روز شورا از سوی خودِ اعضا به یکدیگر یا به چند نفر که در یک طیف هستند، تبریک شهردار و سایر مسئولان به اعضا و یک تعدادی که احتمالا نانی به اعضای شورا قرض داده یا از آنها قرض گرفتهاند هستید. برای تمام اینها روز نهم اردیبهشت رو بهترین و کارآمدترین شوراهاست و در ادامه هم امیدوار به تداوم همکاری و انسجام و همفکری برای ادامه عمران و آبادانی هستند.
اما برای بسیاری از شهروندان نهم اردیبهشت یک روز معمولی است مانند سایر روزهایی که در چهار سال گذشته و یا یک دهه گذشته سپری شده است. در تمام این روزها اعضای شورا امور روزمره خود را پیش برده و بسته به منافع شخصی و جناحی خود رنگ و رو عوض کرده و احتمالا دعواها و مرافعههایی هم داشتهاند. آنها تا قبل از روی کار آمدن خواستار شفافیت در تفاهمنامهها و پیمانهای شهرداری، جلوگیری از ورود نیروها به شهرداری، پاسخگویی به رسانهها، همگرایی و همدلی بودند، اما به محض اینکه خود بر سر کار آمدند تکروی و گروهبندی و سهمخواهی را مقدم بر همگرایی دانستند، خود پیشقدم و پیشگام در ورود نیروهای فلهای به شهرداری شدند و نه تنها لزومی به شفافیت و پاسخگویی ندیدند چه بسا رسانه را هم مزاحم کار خود دیدهاند.
به یُمن چرخش روزگار و اتفاقات مختلف، دوره جاری (ششم) حدود ۱۰ ماه تمدید شد، با این وجود در چهارسال گذشته که به نوعی ادامه روند دوره پنجم بود شهر سقز شاهد هیچ نوع تحرک و شکوفایی نبود و بنابر این به نظر میرسد لزومی به تبریک این روز نباشد و در عوض شورا باید پاسخگوی عملکرد خود باشد، که البته این حداقل را هم از این شورا بعید میدانیم.