زمینهای پُشت شهرک دانشگاه؛ نماد وعدههای تکراری مسئولان در سقز

خانه داریم، اما زندگی نه. این جملهی دردناک، روایت امروز دهها خانواده سقزی است که با گذشت سالها از آغاز ماجرای زمینهای پُشت شهرک دانشگاه سقز، همچنان با مشکلات گستردهای برای بهرهمندی از خدمات اولیه شهری روبهرو هستند. این در حالی است که وعدههای مکرر مسئولان نه تنها راهگشا نبوده، بلکه با طولانیتر شدن روند بروکراسی، بیش از پیش بر فشار روحی و مالی ساکنان افزوده است.
زمینهای پشت شهرک دانشگاه سقز، حالا به نماد دیگری از وعدههای عملنشده و بیبرنامگی نهادهای شهری تبدیل شدهاند. در حالی که پس از سالها کشمکش، بخشی از مشکلات مالکیت این زمینها با توافقاتی میان نهادهای ذیربط حل شد و عدهای از مالکان موفق به دریافت جواز ساخت شدند، اما هنوز هم خدمات اولیهای چون آب، برق و گاز به این منازل نرسیده است.
هرچند مشکل بخشی از زمینها کماکان پابرجاست، اما در آن بخش هم که مشکل زمینها رفع شد، آن دسته از شهروندان که با هزار امید و آرزو و با صرف هزینههای سنگین اقدام به ساخت خانه کردهاند، اکنون در شرایطی بلاتکلیف رها شدهاند. خانهها آمادهاند، سفتکاری و نما به پایان رسیده، اما خبری از زیرساختهای آب، گاز و برق نیست. خانههایی که باید مأمن و آرامش خانوادهها میبود، حالا به سازههایی بیجان تبدیل شده و خانوادهها با نگاه به آن تنها حسرتهای جانکاه سر میکشند.
تعدادی از مالکان با ارسال نامه و پیگیری حضوری به شهرداری، فرمانداری و ادارات خدماترسان مراجعه کردهاند، اما هر بار تنها با وعدههایی از جنس “بزودی”، “در دست پیگیری” یا “ارجاع به مقام پایینتر” مواجه شدهاند، یعنی یک روند فرسایشی و ناامیدکننده. آنها با نگرانی از استمرار این وضعیت اعلام کردهاند که در صورت عدم رسیدگی فوری، سایر راههای قانونی را در پیش خواهند گرفت.
در حالی که در بسیاری از نقاط کشور با ایجاد طرحهای جهش مسکن، خدمات زیربنایی با سرعت اجرا میشود، شهروندان سقزی هنوز برای ابتداییترین حق شهروندیشان، یعنی دسترسی به آب، برق و گاز، باید منتظر دستور از بالا، جلسهی بعدی یا «هماهنگی» بمانند. مردم سقز این روزها بیش از خدمات، تشنهی «شفافیت» و «پاسخگویی» هستند و معتقدند امضای بیحاصل زیر نامهها دردی از آنها دوا نمیکند، لازم است مسئولان شخصاً پای کار بیایند و گره این مشکل را با همکاری نهادهای بالادستی باز کنند.