بهارستانی ها به نام محله خود معترض اند
بر اساس اخبار رسیده به واکاوی عده ای از اهالی محله بهارستان با توجه به ثقیل بودن کلمه “بهارستان” بار دیگر خواستار تغییر نام این محله شده اند.
جمعی از ساکنان بهارستان بالا در دیدار اخیر خود با شورا و شهردار سقز خواستار تغییر نام این محله از “بهارستان” به “سوران” شده اند و قرار است در روزهای آینده این موضوع طی نامه ای رسمی به شورا و شهرداری ارائه شود.
این اولین بار نیست که مردم بهارستان خواستار تغییر نام این محله می شوند و در سال ۹۴ نیز چنین درخواستی از شورا و شهرداری صورت گرفت اما ترتیب اثری داده نشد.
از سوی دیگر با توجه به گسترش شهر و ایجاد و احداث شهرک ها و خیابان های جدید در انتهای بهارستان، هنوز خیابان های جدیدالاحداث نامگذاری نشده اند و ساکنین محله در آدرس دهی با مشکل مواجه اند.
به گفتهی کارشناسان با شنیدن اسامی کوچه و محله و کوی و برزن می توان به فرهنگ و شاخصه های فرهنگی جامعه پی برد، یا با شنیدن این اسامی می توان با فرهنگ خاص آن جامعه آشنا شد، اسامی تداعی کنندهی تحولات اجتماعی -فرهنگی هستند و یک نوع معرف فرهنگی نیز محسوب می شود و شاید بدیهی ترین دلیل برای اهمیت نامگذاری معابر و محله ها هم همین باشد.
اگر اطلاعی از اسامی محله های قدیمی سقز داشته باشید قطعا کاظم خان، ناوقهلا و سهرچنار را شنیده اید، قدیمی ترها برای این اسامی و دلیل نامگذاری این محله ها داستانها شنیده اند، در واقع میتوان گفت که هر منطقه ای داستانی برای نامگذاریش دارد. سقز از سالهای ۶۰ به بعد با گسترش و ازدیاد جمعیت و حاشیه نشینی روبه رو شد و یکی از این محله ها که در آن زمان و بر اثر حاشیه نشینی به وجود آمد،” حهمال ئاوا ” است که در دههی هشتاد به بهارستان تغییر اسم داد اما هنوز هم نتوانسته جایگزین “حهمال ئاوا” شود.
مگه حمالآوا چشه …؟!.
اسم به این اصالت و خوبی
از قدیمالایام یکی از منابع درآمدی مردم در تمام نقاط ایران حمالی و نوکری برای خوانین و آغاوات بودهاست و به این ترتیب احترامی به این قشر عظیم و زحمتکش جامعه هم گذاشته میشود …
البته من یک پیشنهاد دارم و آن اینکه با توجه به اینکه سقز در منطقهی موکریان (فیضالله بیگی) قرار گرفته است و میدان ورودی شهر هم از طرف جاده سنندج اسمش موکریان است، میتوان این اسم کردی را روی محلهی بهرستان هم گذاشت.