آتش به مالشان نزنید
به اقتضای زمان و مکانی که در آن قرار گرفته ایم بسیاری از خانوارها جهت گذراندن اوقات خود و دورِهم بودن بیشتر با دوستان و آشنایان، ممکن است تمایل داشته باشند دقایق و ساعاتی را به دور از هیاهوی شهری و سایر دغدغه های روزمره سپری کنند، به همین دلیل بار سفری کوتاه را بسته و به دل طبیعت زیبای کردستان می زنند و هرجای این طبیعت خدادادی که دلشان خواست اُطراق کرده و بساط چای روی آتش و شاید هم کباب روی زغال حاصل از آتش را پهن می کنند.
تا اینجای کار قضیه به خوبی پیش می رود، اما نظر به آسیب پذیری طبیعت در فصل تابستان و احتمال آتش افروزی در مزارع و گندم زارها لازم است در این زمینه شرایط و موقعیتی که زمین های کشاورزی در آن قرار دارند لحاظ و خانواده ها اقدامات ایمنی جهت جلوگیری از هرنوع حادثه ای را لحاظ کنند.
هر روزه در گوشه و کنار شهر وروستاهای سقز شاهد آتش‌سوزی در مزارع، چمن‌زارها، جنگل‌ها و باغ‌ها هستیم و با توجه به قرار گرفتن در فصل تابستان و گرم‌تر شدن دمای هوا این پدیده بیشتر خودنمایی می کند. متاسفانه علی رغم هشدارهایی که داده می شود عوامل انسانی نیز به کمک عوامل طبیعی آمده و خسارات جبران ناپذیری را به بار می آورند.
سرعت سوختن مزارع و دسترسی سخت نیروها و عوامل اطفای حریق به مزارع دور از شهر، کار کمک رسانی را تا حدی غیرممکن می سازد و اگر نیرویی به موقعیت برسد ممکن است دیگر زمین و محصولی نیز نمانده باشد تا از سوختن آن جلوگیری شود.
یکی از نمونه هایی که در روزهای اخیر اتفاق افتاده است آتش گرفتن مزارع گندم یکی از اهالی روستای محمود آباد بوده است. به گفته این کشاورز، بر اثر بی احتیاطی هایی که صورت گرفته است مزرعه گندمشان که حاصل یک سال تلاش چند خانواده بوده است به کلی از میان رفته که ارزش تقریبی آن بیش از بیست میلیون تومان بوده است و علاوه بر گندم زار، چندیدن درخت سیب و گلابی نیز آسیب جدی دیده اند. قضیه وقتی ناگوارتر می شود که هیچ ارگانی نسبت به جبران مافات پاسخگو نبوده و اینگونه از رنجی که در یک سال برده اند هیچ عایدی نخواهند داشت.
سوختن محصولات کشاورزی و متضرر شدن خانواده ها یک بُعد قضیه است، از بُعد زیست محیطی نیز این قضیه بسیار دلخراش بوده چراکه در جریان هر آتش سوزی از این دست تعداد قابل توجهی از جاندارانی که در آن قسمت وجود دارد از بین رفته که نقش آنان در زمین های کشاورزی و جریان طبیعت و حاصلخیزی خاک انکار ناشدنی است.
لازم است خانواده ها در هر سفری علاوه بر به همراه داشتن لوازمی از جمله پیک نیک و… از برافروختن هرنوع آتشی جلوگیری کرده و سایر موارد ایمنی و احتیاطی از جمله انداختن ته سیگاری که روشن است را رعایت کنند و آموزش های لازم را به فرزندان خود ارایه دهند. سازمان های دخیل در این امر نیز می بایست ضمن افزایش سرعت عمل خود، نسبت به تجهیز حداقلی روستاییان خصوصا دهیاران اقدام کنند تا کمتر شاهد این دست از حوادث باشیم.
