سونامی کمبود نیرو در آموزش و پرورش

کمبود نیرو در آموزش و پرورش موضوعی بود که این رسانه در چند سال گذشته بارها آن را فریاد زد، روندی که تا به امروز ادامه داشته و با اخباری که این روزها می‌شنویم و می‌بینیم باید از آن بعنوان سونامی نام برد که می‌آید تا آموزش و پرورش را با بحرانی جدی مواجه کند.

جالب آنکه مسئولین مربوطه از مدیران آموزش و پرورش در شهرستان و استان گرفته تا نمایندگان مجلس در دو دهه اخیر صرفا به اظهار نگرانی، رایزنی و یا نامه‌نگاری‌های معمول بسنده کرده‌اند که نتیجه آن خالی بودن برخی کلاس‌های درس در این روزها است و همین نگرانی جدی در میان والدین به طور خاص و در جامعه به طور عام ایجاد کرده است.

بر اساس اخباری که به دست واکاوی رسیده است، با گذشت ۲۰ روز از آغاز سال تحصیلی برخی کلاس‌های درس در مدارس سقز خالی از معلم هستند. بر اساس همین شنیده‌ها، بخشی از این موضوع از آنجا ناشی می‌شود که تعدادی از نیروهایی که در سالهای اخیر استخدام شده‌اند تا این لحظه در آموزش و پرورش اعلام حضور نکرده‌اند.

از طرفی در مهرماه سال جاری ۲۴۰ معلم در سقز بازنشسته شده‌اند و این در حالی است که تنها ۷۵ دانشجو که دوره آموزش آنها در دانشگاه فرهنگیان به اتمام رسیده جذب آموزش و پرورش این شهر شده‌اند.

علاوه بر این تقاضاها چه از جانب نیروهای بومی و چه از جانب نیروهای غیر بومی به شهرهای دیگر بویژه مرکز استان قابل توجه است که آموزش و پرورش تعداد این درخواست‌ها را ۱۰۸ مورد عنوان کرده و البته می‌گوید با آن موافقت نکرده است.

رئیس آموزش و پرورش سقز در گفتگو با واکاوی ضمن تأیید کمبود نیرو در این نهاد گفت: بخشی از این وضعیت علاوه بر بازنشستگی تعدادی از نیروها و عدم جایگزینی نیروی جدید و همچنین عدم حضور برخی از نیروهای جدیدالاستخدام، به همکارانی بر می‌گردد که در این ایام به کرونا مبتلا شده و تاکنون نتوانسته‌اند در کلاس حاضر شوند.

فیروز عارفی گفت: البته با تمام توان و توسط نیروهایی که در اختیار داریم بخش عمده‌ی این کمبودها با روش‌هایی از جمله دو شیفته کردن مدارس جبران شده و تا آخر این هفته اندک کلاس‌های بدون معلم نیز را ساماندهی خواهند شد.

وی در مورد نیروهایی که تاکنون در کلاس حاضر نشده‌اند گفت: این موضوع یک تخلف اداری است و مراتب به اداره‌کل اعلام شده و قطعا برخوردهای لازم صورت می‌گیرد.

از طرفی در سنوات گذشته نیروهایی تحت عنوان «خرید خدمتی» به‌کار گرفته شده‌اند و بخشی از کمبودها را جبران کرده‌اند، اما امسال تاکنون خبری از این موضوع نشده است. عارفی در این‌باره هم گفت: مجوز این دسته از نیروها توسط وزارتخانه ارائه می‌شود و علیرغم درخواست‌های مکرر ما و پیگیری‌های نماینده تاکنون ترتیب اثری به این درخواست‌ها داده نشده است.

با وجود همه‌ی اینها، چند سؤال پیش می‌آید؛ اول اینکه: چرا باید ساماندهی نیروها به مهرماه موکول شود؟ آیا چند ماهه تابستان فرصت کمی برای ارزیابی وضعیت موجود و برنامه‌ریزی مناسب بود؟

شاید گفته شود، عدم حضور برخی نیروها و یا مبتلا شدن تعدادی دیگر قابل پیش‌بینی نبود، سازمانی که نتواند چنین موضوعاتی را پیش‌بینی کند چگونه می‌خواهد در مورد آینده چندین هزار دانش‌آموز این شهر تصمیم بگیرد؟

اینکه تعدادی نیرو علیرغم تعهد سازمانی با گذشت ۲۰ روز بر سر کار حاضر نشده‌اند آیا معنایی جز عدم تعهد به سازمان دارد؟ و چرا اداره‌کل آموزش و پرورش در قبال موضوع به این مهمی اینگونه منفعل بوده و تا این لحظه اقدام به جایگزینی افراد جدید نکرده است؟

در همین شهر آنچه فراوان است نیروی جوان و تحصیلکرده و البته بیکار، کِی قرار است از توان و تخصص آنها استفاده شود؟

نمایندگانی که بیشتر دغدغه آنها تغییر مدیران است، چرا در قبال این وضعیت سکوت کرده و منفعل هستند؟

آیا فرماندار سقز پس از نواختن زنگ بازگشایی مدارس یک‌بار به صورت سرزده در مدرسه‌ و کلاسی که معلم ندارد حاضر شده تا با همفکری سایر مدیران و نماینده تدبیری برای این وضعیت بیاندیشد؟

دست آخر اینکه، کسی منکر شرایط موجود نیست و همه میدانیم که کمبود نیرو تنها مختص سقز نیست، براساس پیش‌بینی سازمان برنامه و بودجه امسال و سال بعد بیشترین میزان بازنشستگی معلمان رخ می‌دهد، اما همه‌ی اینها بی‌تدبیری در قبال آینده‌ی کودکان و نوجوانان این شهر را توجیه نمی‌کند.