نوشتەای برای استادیوم پیر سقز
استادیوم تختی ۶۶ ساله شد
✍️ بهرام مهرپیما|داور بینالمللی فوتبال
در چهارم آبان ۱۳۳۷ طی مراسم خاصی نخستین استادیوم ورزشی شهرستان سقز به نام ششم بهمن (تختی فعلی) توسط مسئولین آموزش و پرورش وقت افتتاح و بهرهبرداری گردید.
دیماه ۱۳۶۳ پس از گذشت ۲۶ سال از عمر ورزشگاه تختی، وقتی احساس کردم مسئولین، کمترین توجهی به نوجوانان و جوانان فوتبال دوست ندارند و به حداقل نیاز معمولی آنان در عصر پیشرفت و تکنولوژی اهمیت نمیدهند و نسبت به احداث چمن طبیعی کوتاهی میکنند در صدد آمدم نوشتهای را که حاکی از درد دل بود تقدیم نمایم.
و اما اینک لازم است بنا به آیه شریفه قرآنی که میفرماید: “وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا” از ناگفتههای ورزشگاه پیرتختی که متروک مانده است سخن بگویم.
مرا حرفی است اندر دل اگر گویم زبان سوزد/ وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد
استادیوم تختی (ششم بهمن سابق) ۶۶ ساله شد، در این سالها مسئولین ورزش شهرستان و استان آنطور که انتظار میرفت به فکر زیرساخت ورزشگاهی آبرومند و مدرن که جوابگوی خیل عظیم جامعه فوتبالی و هواداران باشد نبودند!
امروز شهرستان سقز نیاز مبرمی به یک ورزشگاه استاندارد دارد. کافی است متولیان ورزش، نماینده مجلس، فرماندار، شهردار، شورای شهر و… یک بار به استادیوم کهن و فرسوده تختی قدم رنجه فرمایند و از نزدیک نابرابری و ظلمی که در حق ورزشکاران و مشتاقان فوتبال، نوحوانان، نونهالان و خانوادههای شریف سقزی شده است، لمس و احساس کنند و سکوهای سیمانی مخروبه تماشاگران و وضغیت غیربهداشتی سرویسهای بهداشتی نبود جایگاه ویژه، دفاتر استاندارد هیات فوتبال، و کمیتههای مختلف آن، رختکن ورزشکاران و سالن جلسات کنفرانس را که در حافظه و نوستالژی پیشکسوتان نقش بسته است مشاهده نمایند.
امروز همه نگاهها به سمت مسئولان محترم شهرستان سقز میباشد تا ورزشگاه پیر سرشار از خاطره را دوباره زنده و بازسازی کنند تا برازنده جامعه ورزشی و مردم شریف شهرستان سقز با افتخارات ورزشی و سابقه تاریخ ۳۰۰۰ ساله باشد.
سخن آخر، نظر به اینکه ورزشگاه تختی به مرز ۶۶ سالگی رسیده امید است مسئولان احساس وظیفه کنندو آستین همت را بالا بزنند، چرا که این مطالبه جامعه و خانوادههای فوتبالی پیشکسوتان و جوانان شهرستان سقز میباشد .
غرض نقشیستکه از ما باز ماند
که هستی را نمی بینم بقایی