مسکن ملی در سقز؛ طرحی روی کاغذ

نگرانی هزاران متقاضی مسکن ملی در سقز روز به روز رو به افزایش است و جز در فاز اول و بخشی از فاز دوم که به ۱۱۹۷ واحدی مشهور است سایرین کم‌کم از صاحبخانه شدن از طریق مسکن ملی ناامید شده‌اند.

“دو سال قبل هرچه طلای زن و فرزندم بود را فروختم تا بلکه از طریق طرح مسکن ملی صاحب و شاهد یک سقفی بالای سرمان باشیم، از سال گذشته هم که گروه‌بندی انجام شده و چند مرحله پول بابت آماده‌سازی و هزینه جواز شهرداری از ما گرفتند، اما هنوز هیچ پیشرفتی حاصل نشده و ما مانده‌ایم و چند برگ کاغذ”.

این صحبت‌های یکی از متقاضیان مسکن ملی در فاز شش سقز است که اینگونه ادامه می‌دهد: “در حالیکه اگر همین پول به صورت طلا باقی می‌ماند اکنون می‌توانستیم با آن یک قطعه زمین مناسب بخریم و شاید با همان گروه پنج نفره می‌توانستیم ساختمان خود را احداث کنیم، اما اکنون نه طلایی باقی مانده و نه خبری از مسن است و بدتر از شاهد آن عدم پاسخگویی مسئولان مربوطه در راه و شهرسازی نیز هستیم”.

بر اساس آنچه از ظواهر طرح پیداست مجریان مسکن ملی در فازهای ۲، ۳ و ۶ به دلیل توپوگرافی سخت منطقه نمی‌توانند کار را از پیش ببرند و از شهریور سال گذشته که کار آماده‌سازی آغاز شده است شاید بتوان گفت تنها ۳۰ درصد از این آماده‌سازی پیش رفته است و اگر کار به همین منوال پیش برود چشم‌انداز خانه‌دار شدن متقاضیان ممکن است در دهه اول ۱۴۰۰ اگر ناممکن نشود حداقل سخت و دور از نظر است.

یک منبع مطلع در این باره به واکاوی گفت: “بیش از صد انفجار کنترل شده برای آماده‌سازی لازم است و هر انفجار نیز بیش از صد میلیون تومان هزینه دارد”. همین مورد خود شاهدی بر انتخاب نادرست محل احداث مسکن ملی در سقز است و اگر مسئولان از تأمین زمین خبر می‌دهند پیش نیاز آن این بود که چنین موضوعاتی را صادقانه با مردم در میان می‌گذاشتند و بعد مردم را به ثبت‌نام تشویق می‌کردند.

همزمان در برخی شهرهای اطراف که جغرافیایی شبیه به سقز دارند به دلیل انتخاب درست زمین این طرح عظیم کار ساخت حتی در بخش گروهی به مرحله نمای ساختمان رسیده است، یعنی آنها هفت شهر عشق را گشته‌اند ولی متقاضیان سقزی هنوز اندر خم یک کوچه یعنی همان خاک برداری هستند.

به فرض که وضعیت توپوگرافی یا هر مانع دیگری هم کار را برای سقزی‌ها سخت کرده باشد، حال وقت آن است که صریح و شفاف این موانع اعلام و پاسخگویی دقیقی به متقاضیان صورت بگیرد نه اینکه با جواب‌های سربالا به خواست هزاران متقاضی بی‌توجهی شود.