سد لگزی؛ وقتی دریایی از آب تبدیل به زمین ترک‌خورده می‌شود
انتشار عکسی تکان‌دهنده از بخشی از سد لگزی، جایی که روزگاری دریایی از آب بود، امروز تنها ترک‌های عمیق و زمینِ خشکیده‌اش باقی مانده است؛ تصویری که بغضی بزرگ در دل مردم منطقه نشانده و فریادی خاموش از عمق فاجعه کم‌آبی و بی‌تدبیری در مدیریت منابع آب است.
رسانه ده‌نگی دێهات که اخبار حوزه روستاهای سقز را پوشش می‌دهد تصویری تأثربرانگیز از سد لگزی (شهید کاظمی) منتشر کرده است. در این تصویر، زمین تَرَک‌خورده بستر سد در محدوده روستای آلکَلو به‌خوبی نشان از پسرفت و کاهش حجم آب این سد و نیز عمق بی‌سابقه خشکسالی و بحرانی می‌دهد که منطقه با آن روبه‌رو شده است.
سد لگزی که بر روی رودخانه زرینه‌رود بسته شده است با ظرفیت ۸۰۰ میلیون مترمکعب به‌عنوان بزرگترین سد منطقه شناخته می‌شود و یکی از اصلی‌ترین منابع تأمین کننده آب شُرب، صنعت و کشاورزی کلان‌شهر تبریز و شهرهای قرار گرفته در مسیر است.
همچنین این سد بزرگترین منبع تأمین حقابه دریاچه ارومیه است و سالانه در چند نوبت میلیون‌ها متر مکعب از آب سد به این منظور رهاسازی می‌شود. اما این اقدام نه‌تنها نتوانست دریاچه را نجات دهد، بلکه امروز خود سد به این وضعیت رسیده رسیده است، بطوریکه حجم آب موجود در سد در ۲۹ تیر ۱۴۰۴ به ۱۸۷ میلیون متر مکعب رسید و به طور حتم در یک ماه گذشته نیز کاهش بیشتری به خود دیده است.
و در حالیکه بخش زیادی از آب این سد از سقز و مناطق بالادست آن تأمین می‌شود اما سهم شهرستان از این ۸۰۰ میلیون متر مکهب کمتر از سه درصد است. اکنون با خشک شدن بخش‌های وسیعی از سد، نگرانی‌ها درباره آینده تأمین آب منطقه بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است.
