موانع ازدواج؛ مشکلات اقتصادی یا فرهنگی؟
اگرچه بخشی از عدم اقبال جوانان به ازدواج را باید در تغییر نگرش جوانان نسبت به این امر جستجو کرد، اما مجموعه‌ای از عوامل دست به دست هم داده‌اند تا برخی جوانان فعلا تجرد را به ازدواج ترجیح دهند.
چندی قبل مسئولان شهرستان و استان بدون اینکه دلایل این وضعیت را اعلام کنند عنوان کردند که سن ازدواج در سقز و سنندج از میانگین کشوری بالاتر است و در این زمینه خواستار عمل به تکالیف عمومی و تخصصی دستگاه‌ها شده‌بودند.
شکی نیست که نمی‌توان عدم اقبال جوانان به ازدواج را بدون ارتباط با وضعیت اشتغال و مسایل اقتصادی که در سطح استان و شهرستان مطرح است دانست، چراکه در بسیاری از فصول، استان کردستان در صدر استان‌های با بیشترین درصد بیکاری خصوصا در بین قشر جوان قرار دارد و همین می‌تواند از مهمترین دلایل این وضعیت باشد.
از طرفی مسایل فرهنگی نیز مطرح است که اگرچه نیازمند انجام تحقیقات کمی و کیفی است اما تغییرات فرهنگی و الگوسازی‌هایی که در دو إلی سه دهه اخیر رخ داده است در بوجود آمدن این شرایط دخیل بوده‌اند.
شرایطی که برخی خانواده‌ها در نظر می‌گیرند نیز جالب توجه است؛ مهریه، جهیزیه، خرید طلا، برگزاری مراسم عروسی و سایر موضوعات و سخت‌گیری‌های بدون توجیهی که عمدتا در قالب موانع فرهنگی جای می‌گیرند را نباید بی تأثیر دانست.
در مقابل، مسئولان به جای نگاه ریشه‌ای تر به موضوع، از در نظر گرفتن شرایط ویژه همچون “بیمه اجتماعی”، “کالابرگ جهیزیه”، “وام اشتغال”، “وام ویژه ازدواج» به جز وام ازدواج، جهت تشویق جوانان و خصوصا دهه شصتی‌ها به ازدواج سخن می‌گویند.
ولی جوانانی که در سن ازدواج قرار دارند تمامی این شرایط ویژه و عادی که مسئولان در نظر گرفته‌اند را حتی در صورت تحقق و اجرایی شدن برای همه جوانان تنها یک مُسکّن می‌بینند و بر این باورند که اصرار مسئولان و ترغیب جوانان به ازدواج با این حرف‌ها محقق نمی‌شود و مجموعه شرایط اقتصادی و فرهنگی و در صدر آن اشتغال و امید به آینده باید فراهم شود جوانان به این کار ترغیب شوند.
