مزاح صنعتی و معدنی مسئولان سقزی با مقوله سرمایهگذاری

اداره صمت سقز، در گزارشی، از “فرصتهای سرمایهگذاری در صنعت، معدن و تجارت” شهرستان خبر داده است؛ اما واقعیتهای میدانی نشان میدهد آنچه در این بسته تبلیغاتی آمده نه یک برنامه واقعی برای توسعه، بلکه در خوشبینانهترین حالت فقط تبلیغات و در حالت بدبینانه یک شوخی تلخ با مقوله سرمایهگذاری است.
اداره صنعت، معدن و تجارت سقز در گزارشی تحت عنوان “فرصتهای سرمایه گذاری در شهرستان سقز در سه حوزه صنعت، معدن و تجارت” مدعی شده است که شهرکهای صنعتی سقز و صاحب، قطبهای تولید و اشتغالاند و صنایعی همچون غذایی، پوشاک، مصالح ساختمانی و حتی ماشینسازی، ظرفیتهای ویژهای برای سرمایهگذاری دارند. همچنین از معادن مختلف و بازارچههای مرزی بهعنوان برگهای برنده اقتصاد منطقه در معدن و تجارت یاد شده است.
اما وقتی این گزارش را با واقعیتهای موجود میسنجیم نتیجه چیزی جز یک شوخی تلخ با مقوله سرمایهگذاری نیست. از آنجا که مسئولان از اهلیتداشتن سرمایهگذاران (داشتن ایده و سرمایه) صحبت میکنند خوب است په این سؤال پاسخ دهند که با کدام زیرساخت دعوت به سرمایهگذاری میکنند؟ با کدام زمین صنعتی؟ با کدام آب و کدام برق؟ با کدام تلفن و اینترنت؟
تابستان به پایان رسید و مسئولان نتوانستند مشکل آب شهرک صنعتی را حل کنند. با وجود کاهش دما به نزدیک صفر درجه و کاهش خاموشیها در حوزه برق، اما قطعی برق شهرک صنعتی در روزهای چهارشنبه همچنان ادامه دارد و این قطعی برق بر تلفن و اینترنت شهرک صنعتی هم تأثیر گذاشته است. بنابر این انتظار از سرمایهگذار در چنین شرایطی یک امر بیهوده مینماید.
از سوی دیگر، چگونه میتوان از “سرمایهگذاری در معادن و بویژه معادن طلا” صحبت کرد، وقتی هنوز جامعه سقز در شوک قتل دلخراش محمد رشیدی در معدن طلای قلقله است؟ بهتر نیست اجازه دهید مدتی بگذرد و این درد غیر قابل تسکین اندکی التیام یابد و بعد شعار دادن شروع شود؟
در حوزه تجارت نیز اوضاع روشنتر از این نیست. بیش از یک دهه است که بازارچه مرزی سیف بسته مانده و وعدههای مکرر برای بازگشایی آن به جایی نرسیده است. بازرگانان سقزی همچنان مجبورند راهی بازارچههای دور و نزدیک شوند و این یعنی حداقل بسترهای لازم برای تجارت مرزی فراهم نشده است.
واقعیت این است که سرمایهگذاری نیازمند زیرساخت، اعتماد و برنامه اجرایی است. بستههای روی کاغذ و گزارشهایی از این قبیل شاید برای پر کردن آرشیو خبری ادارات مناسب باشد، اما برای جذب سرمایهگذار نه. اگر مسئولان سقز بهجای ارائه فهرستهای رویایی به رفع مشکلات واقعی و ابتدایی بپردازند، آنوقت شاید بتوان از فرصتهای سرمایهگذاری سخن گفت.