شهرک صنعتی سقز؛ قربانی وعده‌های بی‌سرانجام و مدیران بی‌اختیار
نه خشکسالی و نه کم‌آبی، هیچ‌کدام مشکل اصلی نبود آب در شهرک صنعتی سقز نیستند. مشکل جای دیگری است؛ و آن بی‌تدبیری و ناتوانی مدیرانی است که قادر به حل مشکل آب شهرک صنعتی شهری که مابین دو سد قرار گرفته است نیستند.
در روزهایی که مردم نه به واسطه تدبیر مسئولان بلکه به لطف کاهش دما، نفس راحتی از پایان خاموشی‌های برق می‌کشند، مشکل آب در شهرک صنعتی سقز همچنان پابرجاست و گویا باید برای حل این مشکل دست به دعا برداشت و گفت؛ خداوندا ابتدا نزولات آسمانی را به ما ارزانی ده و بعد این شهر را از دست مدیران بی‌اختیار نجات ده! تا بلکه «دست خدا» جای خالی مدیریت آقایان را پر کند.
مشاهدات موجود از سطح شهرک صنعتی حاکی از این است که چند واحد فعال در این شهرک که آب در آن حرف اول را در فرایند تولید می‌زند در نبردی روزانه با بی‌آبی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ نبردی که نه با خشکسالی، بلکه با بی‌برنامگی و بی‌اختیاری مسئولان گره خورده است.
از سال‌ها قبل و امسال به صورت ویژه کمبود آب به عنوان یک مشکل اساسی در شهرک صنعتی سقز مطرح بوده است ولی مسئولانی که شمار وعده‌ها از حفر چاه گرفته تا انتقال آب از داخل شهر از دست‌شان در رفته است قادر به حل این مشکل نبوده‌اند و برخی واحدها برای تأمین آب مورد نیاز برای تولید، شرب و بهداشت روزانه خود مجبور به هزینه‌کرد چند میلیونی هستند تا چرخ تولید از حرکت نایستد.
مسئولان با آنکه در تریبون‌های مختلف از اهلیت سرمایه‌گذار صحبت می‌کنند اما خود نه قادر به تأمین حداقل‌های تولید در شهرک صنعتی و نه حاضر به هزینه‌کرد بخش کوچکی از عواید حاصل از این شهرک (ازجمله فروش زمین‌های مازاد، دریافت مالیات و…) در تقویت زیرساخت‌های آن هستند.
این در حالی است که شهرک صنعتی سقز درست میان دو سد قرار دارد و به خط انتقال آب شهری نیز نزدیک است. اما نه موقعیت جغرافیایی مناسب، نه تذکرات رسانه‌ها و نه فریادهای صاحبان صنعت، هیچ‌کدام نتوانسته‌اند خواب سنگین مسئولان را برهم زنند.
اگر جایی شنیدید در یک شهرک صنعتی، کارخانه‌ها برای آب شرب ناچار به خرید آب با تانکر سیار هستند، تعجب نکنید. کافی است یاد شهرک صنعتی سقز بیفتید؛ جایی که نه کم‌آبی، بلکه بی‌تدبیری آن را خشک کرده است.
