اوضاع نابسامان میدان میوه و ترهبار سقز
میدان ترهبار سقز چند وقتی است که در کانون توجهات قرار گرفته و به همین میزان مشکلات آن نیز بیشتر شده است. برای بررسی مشکلات این میدان سراغ فرهاد سهرابی مدیرعامل تعاونی میدان ترهبار رفتهایم تا از زبان وی مشکلات را جویا شویم؛
سهرابی شروع مشکلات را اینگونه بیان میکند؛ مشکل اصلی میدان ترهبار از سال ۹۴ و همزمان با احداث مغازه های جلو میدان جدی شد، از آنجا که از این زمین به عنوان پارکینگ استفاده می شد، احداث این مغازهها مساوی بود با قفل شدن رفت و آمد در میدان. در همین راستا در جلسه ای که با حضور فرماندار، شهردار و رییس شورای وقت و نیز اهالی میدان حضور داشتند، مسئولین اعلام داشتند که اگر اهالی میدان اجازه ساخت این مغازه ها را بدهند ما در عرض سه ماه مکانی را به عنوان پارکینگ در اختیارشان قرار خواهیم داد، اما این امر تاکنون محقق نشده است. از سوی دیگر در هیچ کجا دیده نشده است که جلو میدان تره بار نه تنها مغازه بلکه غرفه نیز وجود داشته باشد، با این وجود ما پیشنهاد دادیم این مغازهها به محل توزیع خشکبار اختصاص یابد.
دلایل کسبه از نظر مهندس ورمقانی فرماندار وقت توجیهپذیر بود، اما دست اندرکاران این امر به دلیل شتاب در پایان بخشیدن به این قضیه متوصل به توجیهاتی میشدند که ظن منفعت آنان را در تأسیس این مغازه ها بیشتر می کرد.
مدیرعامل تعاونی میدان ترهبار در ادامه افزود: با دستور مدیرکل بازرسی استانداری مبنی بر تأمین پارکینگ از سوی شهرداری، دو مکان ( پشت میدان غله که به دلیل مساحت کم مناسب تشخیص داده نشد، دومی کنار موتوری شهردار و روبروی میدان بار) پیشنهاد شد که در تیرماه امسال با آن موافقت شد و در مقابل، ما تمام هزینه های آن را متقبل شدیم اما تا کنون تلاش های ما منجر به نتیجه نشده است و علیرغم موافقت شخص شهردار، دلیل مخالفت معاونت خدمات شهری هنوز برای ما روشن نشده است.
سهرابی در مورد قانون میدان نیز میگوید: بند سوم از ماده ۵ قانون واگذاری میادین میوه و تره بار اعلام می دارد که شهرداری بایستی پارکینگ، کادر نگهبانی و حفاظت، تأمین روشنایی، وضعیت بهداشت، آبرفت و … را تأمین کند، اما از میان تمامی این موارد تنها آسفالت میدان تأمین شده است.
وی در ادامه سخنانش به تصمیم هیأت مدیره تعاونی میدان بار سقز مبنی بر تأسیس میدان جدید اشاره کرد و گفت: مقدمات اولیه این کار فراهم شده تا در عرض دو الی سه سال به اتمام برسد و در نهایت زمینی ما بین دو روستای کهریزه و دوزخدره انتخاب شد. با این کار تصمیم بر آن گرفتهایم که از حالت خُرده فروشی بیرون آمده و به عمده فروشی روی بیاوریم که در این کار فرمانداری، صنعت و معدن، تعزیرات، اماکن، اصناف و… همگی همراه و هم نظر با ما هستند، اما همزمان فردی خارج از میدان تقاضای تأسیس میدان را داده و تا کنون مجوز وی برای پنجمین علی رغم هیچگونه پیشرفتی در کار تمدید شده است.
وی در واکنش به دور بودن مسیر مورد اشاره گفت: بایستی تأمین خرده مایحتاج را به مجتمع ها و یا بازارهای محلی بسپاریم. همزمان به دلیل موقعیت مناسب سقز و قرار گیری در مسیر ترانزیتی میتوانیم علاوه بر بازارهای بانه و مریوان که فاقد میدان میوه و تره بار هستند قسمتی از بازار اقلیم کردستان را نیز تأمین کنیم.
سهرابی در ادامه و در واکنش به اینکه عده ای در جریان تأسیس میدان جدید آنان را منفعت طلب خطاب میکنند گفت: به نوبه خود در عقیم گذاشتن محدودیتهای اعمالی بر ایران نقش مهمی داشتهایم چرا که صادرات سیب به عراق (غیر از اقلیم کردستان) و پاکستان یعنی دو کشوری که ۹۵ درصد بازار سیب ایران را تشکیل می دهند ممنوع است و ما برای حفظ اشتغال چند میلیون نفر، سیب ایران را به کویت و کابل فرستاده و از آنجا به پاکستان و عراق و با برچسب سایر کشورها از جمله چین و آمریکا ارسال می کنیم و اگر منغعتی بوده برای کشور و حفظ اشتغال میلیونی بوده است.
در همین حال حسین بیگی معاونت خدمات شهری شهرداری با بیان اینکه مشکلات میدان ترهبار مختص یک یا دو سال اخیر نیست گفت: درخواست پارکینگ از سوی کسبه میدان بک درخواست بحق است، اما هر نوع هزینه برای آن اتلاف سرمایه است چراکه با توجه به نیاز شهروندان و موقعیت شهرستان سقز، میدان فعلی جوابگو نبوده و راه حل نهایی این است که میدان ترهبار به بیرون از شهر منتقل شود.
بیگی در عین حال افزود؛ زمینی که کسبه تقاضای تبدیل آن به پارکینگ را دارند از آنِ راه و شهرسازی است و کاربری آن فضای سبز بوده و ما قادر به تغییر آن نیستیم، اما در عین حال قسمتی زمین پشت میدان را میتوان با مقداری تسطیح و رکلاژ تبدیل به پارکینگ کرد تا تکلیف نهایی میدان مشخص شود.
با این حال مشکلات میدان میوه و ترهبار از آنجا که با سلامت مردم سر و کار دارد دیر یا زود باید سامان یابد.
