آبادیای که آب ندارد
روستای احمداباد سرا از توابع شهرستان سقزدر بخش مرکزی می باشد، این روستا که در فاصله ۱۷ کیلومتری سقز قرار گرفته است با ۸۵ خانوار و ۴۰۰ نفر جمعیت با کمبود شدید آب شرب مواجه است که این مهم مشکلات عدیده ای را برای اهالی به وجود آورده است. برای مقابله حداقلی با این مشکل اداره آبفار روزانه ۱۴ هزارلیتر در قالب هفت سرویس آب را از قهرآباد حومه توسط تانکری که به این منظور در نظر گرفته است در منبع ذخیره آب روستا خالی می کند.
به گفته رحمان خلیلی دهیار روستا، با اینکه تمامی منازل روستا دارای سیستم لوله کشی آب خانگی از منبع مذکور هستند اما آبرسانی سیار به هیچ وجه جوابگوی نیاز اهالی نبوده و از طرفی نیز شورا و اهالی روستای قهرآباد حومه نسبت به انتقال آب به روستای احمدآباد اعتراض دارند و این مهم باعث مهاجرت تعداد قابل توجهی از خانوارها به شهر و یا روستاهای همجوار شده است.
در همین راستا طرح مجتمع آبرسانی باغلوجه که از سال ۸۸ تصویب شده است و قرار بود محل تأمین آب شرب چند روستای اطراف از جمله احمدآباد سرا باشد کماکان مغفول مانده و حتی به پیمانکار نیز واگذار نشده است. هرچند ساماندهی چند چشمه در اطراف روستای مذکور با کمک دهیاری و اداره آبفار می تواند مشکلات موجود را تا حد زیادی برطرف کند، اما در این راه موانعی وجود دارد چرا که به دلیل عدم اجرای طرح هادی تا حدی دست دهیاری برای ساماندهی آب بسته است و از سوی دیگر چون چشمه های آب در داخل زمین های اهالی قرار دارد بسیاری از این افراد با این توجیه که دولت قصد دارد آبی که متعلق به ما و زمین های ما است را از ما بگیرد حاضر به واگذاری آن حتی با تعهد محضری از سوی آبفار نیز نیستند.
قلعه زیبای بالوقایه که در بالادست این روستا قرار دارد روزانه پذیرای تعداد قابل توجهی گردشگر از اقصی نقاط منطقه است. بالوقایه که علی رغم عظمت آن هنوز برای ما سقزی ها ناشناخته مانده است. قلعه ای که چیزی کم از غار کرفتو ندارد و به گواه کسانی که تاکنون آن را دیده اند بنای طبیعی – انسانی کم نظیری است که اگر بیشتر به آن توجه شود می تواند منبع مناسبی برای درآمدزایی اهالی نیز باشد، اما اولین قدم در این راه تأمین آب شرب و قابل استفاده برای آبادانی و عمران این روستاست که بایستی مورد توجه مسئولین قرار گیرد.
این قلعه مشتمل بر غارهای متعددی است که در یکی از غارها آبی خروشان جاری است – همان چیزی که اهالی از آن بی نصیب هستند – در گوشه گوشه این بنای عظیم حفره های بزرگی به چشم میخورد که به گفته اهالی منطقه، آشیانه نوع خاصی از عقاب به نام عقاب های بال زرد می باشد. در بخشی دیگر، دیواره ای کنده شده و نسبتا صاف وجود دارد که احتمالا برای نوشتن کتیبه آماده می شده که اتفاقاتی نامشخص این کار را نا تمام گذاشته است. ذکر این نکته ضروری است که کار مطالعاتی خاصی در مورد بالوقایه صورت نگرفته به همین سبب دانسته های ما در مورد آن بسیار ناچیز است.
