به یزدان که گر ما خِرَد داشتیم/ کجا این سرانجام بد داشتیم
غریب سجادی رییس شورای شهر سنندج در یک پیام تلگرامی ضمن اشاره به اهمیت برنامه هایی همچون جشن نوروز که می تواند بهانه ای برای شادی و در کنار هم بودن مردم باشد از عموم مردم سنندج و حتی استان خواسته است تا در مراسمی که شورا و شهرداری سنندج برای نوروز تدارک دیده اند شرکت کنند.
دو شهر سنندج و سقز به ترتیب اولین و دومین شهرهای مهم استان هستند، قرابت زبانی و فرهنگی این دو شهر جای بحث ندارد، با اینکه شهر سنندج به واسطه مرکزیت استان دارای اهمیت بیشتری است اما زمانی که پای قدمت و پیشینه تاریخی به میان می آید به طور قطع نام سقز قبل از سنندج در ذهن تداعی می شود و به تبع در برگزاری مراسمی همچون نوروز، سقز به سبب همین عقبه تاریخی و باستانی بودن بایستی پیشگام و پیشقدم باشد و این نوع مراسم در این شهر رنگ و بوی متفاوتی می داشت.
شورای شهر سنندج با اینکه شورای ایده آلی نیست، ولی حداقل چند چهره موجه در آن حضور دارند که با توجه به دغدغه هایی که دارند بتوانند ضمن انتخاب شهرداری مناسب، محوریت چنین اموری را در دست بگیرند و حداقلِ انتظارات مردم را برآورده کنند. اما چرا در سقز چنین خبری نیست؟ چرا رییس شورای شهر سقز جهت شرکت در یک مراسم اینگونه از مردم دعوت نمی کند؟ به طور قطع در شهر سقز افرادی حضور دارند که می توان گفت حداقل در سطح سجادی و سجادی های سنندج هستند، اما برخی بی سلیقگی ها و تنگ نظری ها مانع ورود چنین افرادی به عرصه های فرهنگی، اجتماعی و اجرایی می شود. همین سبب شده تا انتخاب مردم تحت الشعاع عکس های رنگین و چهره های دستکاری شده ای قرار گیرد که از داخل تُهی هستند. همین تنگ نظری ها باعث شده افرادی اکنون در شهر سقز متولی اموراتی شوند که تنها چیزی که دغدغه آن را ندارند فرهنگ و تاریخ و پیشرفت شهر و آبادانی آن باشد و شهر از وجود افراد خلاق و خوش فکر محروم بماند.
شهر سقز در چنبره افرادی گیر افتاده است که دغدغه پُست و حفظ موقعیت خود را دارند و نوروز، شادی، همدلی و با هم بودن مردم برای آنان اولویتی ندارد. نگاهی به انتخابات پُرحاشیه شورای پنجم سقز از روز اول تا کنون نشان می دهد که غلبه احساسات بر خِرَد و عقلانیت می تواند چه بلایی بر سر شهر بیاورد، شهری که از باستانی بودنش تنها یک اسم باقی مانده است و شهروندان آن باید برای برگزاری مراسم نوروز باستانی به فضایی مسقف بروند و دست اندرکاران آن حداقل ملزومات چنین مراسمی را در نظر نگیرند.
