جای خالی دانشگاه صنعتی در کردستان

واکاوی: در سال های اخیر با رشد فزآینده تاسیس دانشگاه های جدید درایران شاهد آن بوده ایم که بومی سازی دانشجویان روند عادلانه تری داشته است. به گونه ای که دانشجویان رشته های پزشکی، علوم پزشکی وفنی مهندسی دراستان خود با شانس قبولی بهتری نسبت به استان های همسایه مشغول به تحصیل در دانشگاه های دولتی هستند. سکنی گزینی دانشجویان بومی در استان خود از جهات مختلفی دارای اهمیت است از جمله اینکه شرایط روحی و روانی دانشجوی جدیدالورود حدوداً ۲۰ ساله به مراتب سریع تر با هم استانی ها و هم کیشان خود تطبیق داده شده و مانع از ایجاد حس غربت و تنهایی و نهایتاً مانع از تأثیر منفی بر روی تحصیل خواهد شد. لذا بازدهی فکری و ذهنی بهتری هم در ادامه تحصیل و در نهایت کارایی بهتری در ایجاد شغل و تشکیل خانواده خواهد داشت. علاوه بر تمامی این مسایل از فرار مغزهای داخل استان هم جلوگیری خواهد کرد و به گونه زنجیره آموزش ابتدایی و آموزش عالی یکدیگر را در همان استان کامل خواهند کرد. با این مقدمه می بینیم که در استان کردستان ایجاد دانشگاه دولتی جدید پس از دانشگاه کردستان صرفاً معطوف به گسترش دانشگاه های پیام نور و ایجاد دانشگاه های علمی کاربردی پراکنده شده است.

با احترام به سطح علمی این دانشگاه های نوظهور باید قبول کرد هدف از ایجاد این دو نوع دانشگاه یکی آموزش از راه دور و آموزش عالی کارمندان و کارکنان مشاغل مختلف است لذا نمی توان از گسترش آن ها به عنوان توسعه آموزش عالی درکردستان نام برد. از طرفی نمی توان انتظار داشت بهترین دانش آموز فارغ التحصیل دبیرستان ها با این نوع دانشگاه ها تحصیلات عالی را آغاز کنند. کما اینکه آمار رتبه های برتر کنکور در استان هم این واقعیت را نشان می دهد. پس چگونه می توان جذابیت را در جذب دانش آموزان نخبه با رتبه های برتر کنکور ایجاد کرد. جواب اینجاست که باید برند جدیدی در دانشگاه های استان تأسیس کرد که هم جذابیت داشته باشد و هم قدرت اجرایی در جذب هیئت علمی متخصص و تأسیس کارگاه ها و آزمایشگاه های قوی و صرفاً فقط دانشگاه با کلاس های درس اجاره ای نباشد. خوشبختانه رشد علمی و توسعه ای سال های اخیر دانشگاه کردستان به عنوان یک دانشگاه جامع و دانشگاه علوم پزشکی کردستان به عنوان یک دانشگاه تخصصی در رده دانشگاه های دولتی و تحصیلات رایگان این فضا را به وجود آورده است که اکنون باید نگاه ویژه ای به تأسیس یک دانشگاه صنعتی داشته باشیم؛ دانشگاهی به نام دانشگاه صنعتی کردستان.

بطور کلی دانشگاه های جامع یا مادر متشکل از رشته ها، افکار، سلایق و تخصص های متفاوتی هستند که این مسئله هم در امر توزیع منابع مالی و امکانات تخصصی از طرفی و مدیریت و معاونت های دانشگاه و تصمیم گیرندگان آن از طرف دیگر موجب ایجاد رشد نامتوازن می شود. به گونه ای می توان اظهار داشت که دانشگاه جامع و مادر به علت چند تخصصی بودن به یک سازمان بزرگ، تنبل و سنگین تبدیل می شود که حرکت آن سخت خواهد بود.

به عبارتی دانشگاه صنعتی با افکار صنعتی، فنی و مهندسی اداره خواهد شد و با این نوع تفکر در قیاس با دانشکده فنی مهندسی در دانشگاه مادر منابع را راحت تر جذب کرده و رشد می کند به نحوی که چابک تر و تیزپاتر از دانشگاه جامع در تولید علم، تحصیلات تکمیلی، جذب دانش آموزان برتر قدم بر خواهد داشت. از طرفی در حرکت به سوی صنعتی شدن کردستان را با پرورش نیروهای زبده یاری می دهد و حتی با ایجاد بستر قوی تر و استقلال عمل در دانشگاه صنعت با تعریف پروژه های صنعتی در صنایع مختلف درآمدزایی معقول و ظرفیت توسعه تحصیلات تکمیلی معقول خواهد داشت.

اما به مراتب این روند بخصوص در بخش توسعه صنعتی در دانشگاه های جامع به علت تفکرات غیر صنعتی برخی مدیران کندتر و سخت تر خواهد بود.

با این تفاسیر و در راستای سند چشم انداز ایران در سال ۱۴۰۴ و با توجه به سیاست های وزارت علوم در گسترش آموزش عالی می توان با توجه به نیازهای صنعتی، معدنی و همچنین وضعیت جغرافیایی استان رشته های فنی مهندسی را بطور مجزا در چارچوب دانشگاه صنعتی کردستان سامان دهی کرد تا هم با تشریک مساعی مابین سه دانشگاه کردستان، علوم پزشکی کردستان، صنعتی کردستان موجبات رشد بیشتر دانشگاه های کردستان فراهم شود هم از فرار مغزهای استان چه در بحث دانش آموزان توانا و چه در جذب هیئت علمی های هم استانی جلوگیری شود و از طرفی پایه و فرهنگ کار صنعتی در استان به خصوص با نگاه عمیق و تخصصی به آینده محکم تر بنیان نهاده شود. زیرا که دانشجویان اکنون، صاحبان مشاغل و کارآفرینان فردا و نهایتاً مدیران و گردانندگان استان خواهند بود.