روزگار سخت اجاره نشین ها در گرانی بازار مسکن سقز

اجاره نشین که باشی با ورود به اسفند ماه و نزدیک شدن به فصل بهاردغدغه‌ات برای یافتن منزلی جدید و یا تمدید قرارداد برای ماندن در خانه‌ای که سال جاری در آن بوده ای بیشتر می شود. صاحب خانه نیز که باشی کبکَت خروس می خواند و دست بالا را در تعیین میزان اجاره خواهی داشت و به نوعی ریش و قیچی دست خودت خواهد بود.

بحث مسکن با حجم سنگینی از فشار روحی برای خانواده ها و خصوصا زوج های جوان همراه است و حال که وضعیت اقتصاد و معیشت نیز با آینده مبهم مواجه شده است صاحبان خانه از منازلی که قرار است اجاره دهند به عنوان یک پشتوانه استفاده کرده و همین امر موجب شده است اجاره بها در سقز سر به فلک بزند. به گونه ای که حتی در محله های حاشیه شهر مبالغی که اعلام می شود به نوعی نجومی بوده و مستأجرِ بعد از شنیدن مبلغ اعلامی از سوی مؤجر تنها به یک ببخشید اکتفا کرده و در پی یافتن خانه ای دیگر بر می آید، این مبالغ در هر محله و بنا به شرایط و موقعیت های خاص آن محله تفاوت قابل ملاحظه ای دارند. به عنوان مثال در محله ای همچون شهرک دانشگاه نمی‌توان خانه ای یافت که رهن کامل آن کمتر از ۴۰ میلیون تومان باشد، همین منزل برای اجاره حدود ۳۰ میلیون به صورت پیش و پانصد هزار تا یک میلیون تومان اجاره ماهانه خواهد بود.

رکودی که در سال‌های اخیر در بازار زمین و مسکن حاکم شده نیز یکی از عوامل افزایش اجاره‌بها بوده است. از سوی دیگر قاعده و قانون خاصی بر تعیین میزان اجاره‌بها حاکم نیست. با اینکه بایستی قرارداد اجاره بها به گونه ای باشد که تناسبی میان امکانات و قیمت پیشنهادی باشد اما بیشتر قیمت ها عُرفی و یا توافقی است هرچند در نهایت صاحب ملک دست بالا را دارد. از سوی دیگر کاهش ساخت و ساز و افزایش سرسام آور قیمت مصالح نیزموجب شده کسانی که در این سالها پس اندازی به قصد ساخت و ساز فراهم کرده‌اند نقشه هایشان نقش بر آب شود و نتوانند کاری از پیش برند.

به این ترتیب چرخه اجاره نشینی با افزایش تقاضا کماکان ادامه دارد و چشم اندازی برای بهبود وضعیت همچون سایر حوزه ها دیده نمی شود.