نان های سنتی ۲۷ رمضان در کردستان

شیرینی نان های سنتی بیست و هفتم در «الوداع» با ماه رمضان، چنان زیر زبان روزه داران جا خوش می کند، که مشتاقانه چشم به راه «مرحبا شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ» در سال آینده می شوند.

در رمضان، مؤمنان با کارت «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ» به مهمانی خداوند دعوت شده‏ اند، در این مهمانی میزبان، خداوند است و مهمانان را شخصاً دعوت کرده است.

ماموستا خالدی، امام جماعت یکی از مساجد سنندج، در تفسیر واژه رمضان می گوید: «رَمَضانَ» از ماده «رمض» به معنای سوزاندن است، البتّه سوزاندنی که دود و خاکستر به همراه نداشته باشد، وجه تسمیه این ماه از آن روست که در ماه رمضان، گناهان انسان سوزانده می‏ شود.

وی می گوید: فضیلت رمضان بر شب زنده داری و حضور در شب های احیاء است.

احادیثی که از اهل بیت نقل شده بیشتر شب بیست و هفتم را شب قدر دانسته و روایاتی را در این مورد نقل می‌کنند، از جمله این روایت این است که ابی بن کعب در مورد شب قدر گفت: به خدا قسم من شب قدر را می دانم و دانشم در این مورد، فراوان است. شب قدر آن شبی است که رسول خدا(ص) ما را به شب‌زنده‌داری در آن امر کرد و آن شب، شب بیست و هفتم ماه رمضان است.

وی در ادامه افزود: غذای این ماه، غذای روح است که برای رشد معنوی لازم است، تلاوت یک آیه از قرآن در ماه رمضان، همچون تلاوت تمام قرآن در ماه‏های دیگر است.

به روایتی از چهار فقیه اهل سنت«شافعی، حنفی، حنبلی و مالکی» و مجاهد دین«مجاهد کسی است که از درجه اجتهاد بالاتر باشد» دهه آخر ماه مبارک رمضان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. چون امکان اینکه قرآن در این دهه پایانی نازل شده باشد خیلی زیاد است و از میان این ۱۰روز، روز ۲۷ رمضان را برتر می دانند.

به گفته این ماموستا، آخرین راز و نیازهای هر فرد با پرودگار خود، نزول قرآن، وجود شب های قدر که بنا به روایتی در این شب ها همه مقدرات رقم می‌خورد، از مهم ترین عوامل برتری شب بیست و هفتم است.

او ادامه می دهد: ماه های عربی از روی گردش ماه حساب می شوند و چون اغلب واکنش های جوی اجازه مشاهده کامل ماه را نمی دهد، امکان اشتباه وجود دارد و بنا به روایتی، حضرت محمد «ص» هیچ وقت ۳۰ روز کامل را روزه نگرفته اند و بیشتر ۲۷ و ۲۸ روز، روزه گرفته اند به همین دلایل ۲۷ رمضان نزد مومنین اهل سنت از اهمیت خاصی برخوردار است، به طوری که از این روز به پیشواز عید می روند و هر کسی بنا به توانایی مالی خود، در این پیشواز شرکت می کند، در این امر خانم ها پیش قدم بوده اند و با پختن شیرینی و انواع نان های سنتی که به آن «کولیره بیست و هفتم» می گویند، حضوری پر رنگ تر دارند.

وی می گوید: اگر کمی ریز بینانه تر به این قضیه نگاه کنیم، در این میان دسته واژه «کولیره بیست و هفتم» در میان روزه داران نوید فایق آمدن بر سختی و عبور از تاریکی روح، با شب زنده داری، تلاوت قرآن، شرکت در لیالی احیاء همراه بوده است.

وی ادامه می دهد: این دسته واژه همدلی و ظرافت خاصی دارد، در این امر زنان به صورت گروهی، خانوادگی و حتی یک تنه به پختن انواع کلوچه، شیرینی و نان های سنتی می پردازند و در روز بیست و هفتم برای افطار در میان روزه داران و همسایه ها پخش می کنند.

شیرینی نان های سنتی بیست و هفتم در «الوداع» با ماه رمضان، چنان زیر زبان روزه داران جا خوش می کند، که مشتاقانه چشم به راه «مرحبا شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ» در سال آینده می شوند.

منبع|ایسنا

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا