هژار هم شاعر، هم مترجم
شهباز محسنی|فعال فرهنگی
عبدالرحمان شرفکندی مشهور به هژار بی شک یکی از مبارزان و نخبگان اثرگذار در کردستان است. دیوان شعر (بو کوردستان) و ترجمه بسیار موفق رباعیات حکیم خیام نیشابوری به زبان کردی از وی چهره ای ادبی و موفق ساخت که اشعارش زمزمه مردم و نقل محافل بود. اتوبیوگرافیش تحت عنوان(چێشتی مجێور) بسیار خواندنی است و به نوعی تاریخ معاصر کردستان نیز به حساب می آید. ترجمه اش از قرآن کریم به زبان کردی دارای نثری موزون و آهنگین است و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. همچنین ترجمه کتاب مشهور القانون فی الطب ابن سینا به فارسی، توان بالای علمی و تسلط وی را در عربی دانی و فن ترجمه به محافل علمی و دانشگاهی سراسر ایران شناساند. این کتاب که ابن سینا هزار سال قبل به عربی نگاشته بود به زبانهای اروپایی هم ترجمه و تا قرن نوزدهم میلادی در دانشگاههای اروپا به عنوان منبع درسی در رشته پزشکی تدریس می شد. وی همچنین شرفنامه شرفخان بدلیسی را به زبان کردی برگرداند. از وی کارهای دیگری نیز به ثمر نشسته است.
کارنامه هژار مکریانی پربرگ و پربار است و همچنین متنوع. وی هم شعر می گفت و هم ترجمه می کرد و هم اهل تحقیق و نوشتن بود بویژه در عرصه فرهنگ نویسی. در شعر هم موفق بود گرچه ماموستا هیمن از وی شاعرتر بود. البته از هژار آثار شعری بسیار موفق و ماندگاری مانند مثنوی طولانی (به ره و موکریان) که شعری است نوستالژیک و سرشار از نکته های تاریخی و فرهنگی که در نوع خود شاهکار است. اما دغدغه های فکری و سیاسی و شرایط بعدی زندگی اش و اقامت بیست و پنج ساله آخر عمرش در کرج و یافتن ارتباط با شخصیت های دانشگاهی به کارهایش تنوع بخشید. اندوخته های علمی فراوان که در اثر تجربه و زندگی در موکریان و عراق و سوریه و لبنان و ارتباطات زیاد، از وی سرمایه و گنجینه ای پربار ساخت. تألیف فرهنگ گرانسنگ (هه نبانه بۆرینه) نشاندهنده وسعت دایره واژگانی اوست و در نوع خود کم نظیر.
نویسنده: دکتر شهباز محسنی
