کُردها و اهل سنت در منظومه‌ی انتخابات ریاست جمهوری
کُردها و اهل سنت در بیشتر ادوار انتخابات ریاست جمهوری خصوصا در چند دوره‌ی اخیر، نقش پُررنگ و تعیین کننده‌ای در انتخاب رئیس جمهور منتخب داشته‌اند. بر همین اساس مطالبات این دو گروه وزنه خوبی برای تبلیغات کاندیداها بوده و در این دوره نیز شاهد پُررنگ شدن این موضوع خصوصا در روزهای اخیر بوده‌ایم.
شاید تاکنون اینگونه القا شده باشد که مطالبات مناطق کوردنشین در انتصاب وزیر، معاون رئیس جمهور، استاندار و… خلاصه شده است، اما در واقع مطالبه اصلی این مناطق توجه بیشتر و توزیع عادلانه‌تر ثروت و بصورت کلی توسعه این مناطق است.
مطالبه اصلی “اقرار کاندیداها به یک تبعیض نهادینه شده در تمام سطوح” است، هر وقت این اقرار از سوی کاندیداها اعلام شد می‌توان امید بست که این افراد گامی در راستای این تبعیض بر می‌دارند. در طول این سالها وضع به گونه‌ای دیگر بوده است که کماکان بیکاری و عدم توسعه پابرجاست.
با این وجود در تمام این ادوار، این مردم مناطق کوردنشین و اهل سنت بوده‌اند که با امید به صندوق‌ها یک گام جلوتر بوده‌اند و هر جا دیده‌اند یک کاندیدا حداقلی از ظرفیت را برای رفع حداقلی تبعیض داراست رأی خود را در سبد وی انداخته‌اند.
در روزهای اخیر کم و بیش اخباری از حمایت‌های گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی و مذهبی از کاندیداهای مختلف مطرح شده و کماکان ادامه دارد.
از آن سو کاندیداها نیز عمدتا بیکار ننشسته‌اند و به عنوان مثال یکی از کاندیداها برای جلب نظر مردم مناطق کُردنشین از انتخاب معاون اقتصادی خود از میان کُردهای اهل سنت سخن گفته است.
اما دوباره باید تأکید کرد که اینها کف مطالبات مردم این منطقه است، سهم آنان از سایر موضوعات و مسایل خود مثنوی هفتاد من است. با این حال این مردم خود با سنجش شرایط و موقعیت مطمئنا بهترین تصمیم‌ها را خواهند گرفت.
