جنگ ناتمام مین ها

جنگ ناتمام مین ها از زمانی که جنگ تحملی عراق با آیران آغاز شده شروع شده گرچه جنگ تحملی سالهاست که تمام شده اما جنگ مین ها با مردم در مناطق مین روبی شده هنوز تمام نشده و هر روز شاهد جان باختن و نقص عضو مردم در مناطق مرزی هستیم.

داستان تلخ و تکراری انفجار مین در کردستان تمام نشدنی است گرچه مسئولان استانی سال ۹۰ جشن پاکسازی کردستان از مین برگزار شد و هفت سال از برگزاری این جشن غیر واقعی و ۳۰ سال از جنگ تحملی میگذرد اما مین ها همچنان در کمین قربانیان بی گناه هستند و سالانه دهها انسان بی گناه در کردستان قربانی مین ها می شوند و یا عضوی از بدن خود را از دست می دهند و برای همیشه به جامعه معلولین می پیوندند.

آنچه که این روزهای قربانیان مین را گول می زند نبود تابلوها و علائم هشدار دهنده و سیم خار دار در محل های مین روبی شده است بسیاری از جاهای که در دوران جنگ به دلیل محافظت از مرزها مین روبی شده هیچگونه تابلوی هشدار دهنده و بازدارنده ای ندارند و این موضوع باعث می شود که افراد با خیال آسوده به میدان های مین بروند و قربانی مین ها شوند.

مین های که در دوران جنگ تحمیلی برای دفاع از مرزها و حفظ خاک از تجاوز دشمنان در مرزها و اطراف پایگاه های نظامی کشور کار گذاشته شده امروز به دشمنان خاموش خانه برای مردم محلی تبدیل شدند.

براساس آمارها ۱۴۸۰ هکتار از زمین های کردستان، ۶۹۱ هزار هکتار از زمین های استان کرمانشاه و ۵۹ هزار هکتار از زمین های استان آذربایجان غربی در دوران جنگ تحمیلی مین روبی شده با وجودی که عملیات پاکسازی این مناطق یک سال بعد از جنگ آغاز شده اما هنوز بخش های زیادی از این زمین پاکسازی نشده و دولت نیز تاکنون برنامه مشخصی برای پاکسازی این مناطق ارائه نداده است.

گفته می شود ایران بعد از مصر دومین کشور مین روبی شده دنیا به لحاظ آماری است

مین روبی مناطق بیشتر در شهرهای مرزی بوده در کردستان شهرهای بانه، مریوان و سروآباد  بیشترین مین ها کار گذاشته شده و هر روز شاهد انفجار مین در این شهرها هستیم بیشتر قربانیان مین چوپانان، کولبران و گیاه کن ها هستند البته در بسیاری از مناطق مین ها به دلیل فرسایش خاک و بارش باران و برف جابجا می شوند و گاهی در ۵۰ تا ۱۰۰ متری روستاها مین ها منفجر می شود.

انفجار در ۱۰۰ متری روستاهای مرزی

هفته گذشته رحمان شریفی، کامیار عبدالهی و صفر رحمانی در شهرستان بانه در روستای هنگه ژاله در ۱۵۰ متری روستا به دلیل انفجار مین نقص عضو شدند که یکی از قربانیان چوپان بود.

صفر رحمانی صبح زود برای چوپانی به ۱۰۰ متری روستا رفته بود که قربانی مین شد و کامیار هم که خبر دار شده خواست به کمک صفر برود که در نیمه راه وی نیز قربانی مین دیگر شد و اکنون هر دوی آنها پایشان را از دست  دادند و به جامعه دردمند معلولین پیوستند.

این انفجارهای در فاصله کمی از روستای مرزی هنگه ژاله اتفاق افتاده و محل انفجار مین هیچگونه عدائم هشدار دهنده نصب نشده و سیم کشی هم ندارد که این مهم باعث شده مردم بدون اطلاع از وجود مین به این محل بروند و قربانی مین ها شوند.

در واقع باید این افراد تحت حمایت بنیاد ایثار گران و جانباز قرار بگیرند چراکه این افراد به واسطه مین های برجای مانده از دوران جنگ تحمیلی نقص عضو شدند اما متاسفانه این نهاد حمایتی از انها هیچگونه حمایتی نمی کند تاکنون تعداد کمی از افراد توانستند تحت حمایت این نهاد قرار بگیرند.

ضعف آموزشی

آموزش مردم مناطق آلوده به مین خطرات آن را کاهش می دهد این اموزش های باید به صورت دوره ها و یا کارگاه آموزشی در مناطق آلوده به مین برای همه اقشار جامعه برگزار شود.

آموزش باید در مدارس به طور مستمر انجام شود که مدارس روستای شهرستان بانه از این آموزش های در مورد آشنایی با خطرات مین محروم هستند و آموزش آگاه سازی از مخاطرات مین توسط هلال احمر انجام می شود .

رئیس جمعیت هلال احمر بانه در این باره گفت: امسال ۸۲ دهیاران در کلاس های آموزشی در بحث آشنایی با خطرات مین شرکت کردند و تیم های امدادی در روستاهای تشکیل شده است.

آزاد فتاحی افزود: این دهیاران در روستاهای بخش مرکزی، ننور، نمشیر و آرمرده هستند و این اموزش ها همچنان در شهرستان ادامه خواهد داشت.

البته سال گذشته هم جمعیت هلال احمر بانه برای ۴۰۰ نفر دوره اموزشی برگزار کرد و سازمان های مردم نهاد نیز دوره های برگزار می کنند.
ناآگاهی مردم از خطرات مین و ضعف آموزشی در این زمینه سبب شده که مردم بیشتر قربانی مین ها شوند ضروریست که این کلاس های اموزشی برای عموم مردم در روستاهای مرزی به صورت مستمر برگزار شود و تیم های برای پاکسازی مین تشکیل شود.

برای پاکسازی زمین های مین روبی شده مشکلات زیادی از جمله نبود نقشه جامع از مناطق آلوده به مین، نداشتن برنامه جامع برای پاکسازی از سوی مسئولان و ناهمواری زمین های مین روبی شده وجود دارد اما با وجود همه این مشکلات دولت باید برای پاکسازی مناطق مین روبی شده عزم خود را جزم کنند و این جنگ ناتمام را به پایان برساند تا دیگر شاهد کشته و معلول شدن مردم مناطق محروم نباشیم و شاهد برگزاری جشن پاکسازی مین باشیم.

منبع: کردپرس