نبود زیرساخت، مانع اصلی سرمایه‌گذاری
شاید احداث و ایجاد برخی زیرساخت‌ها نقشی آنی در افزایش رشد اقتصادی و درامد عمومی نداشته باشند، اما نبود آنها به شدت مانع رسیدن به توسعه است. از جمله آن، راه‌های ارتباطی اعم از جاده مناسب، شبکه ریلی و خطوط هوایی است.
برای روشن‌تر شدن موضوع، به یک نمونه در سقز اشاره می‌کنیم که نبود زیرساخت مناسب چه ضربات جبران‌ناپذیری ممکن است به منطقه وارد کند کما اینکه تاکنون ضربات زیادی از این ناحیه خورده‌ایم.
در جریان تمایل یک شرکت به سرمایه‌گذاری در سقز، در دو ماه اخیر امکان یک پرواز جهت حضور مدیران آن شرکت در استان و رایزنی با مسئولان استانی فراهم نشده است.
اما اگر چنین امکانی فراهم میشد، چه بسا سرمایه‌گذاری آن شرکت زودتر به سرانجام می‌رسید و طبیعی بود که امکان تولید و اشتغال نیز فراهم میشد.
و یا در یک موضوع دیگر، زمانیکه یکی از مسئولان استانی خواستار سرمایه‌گذاری بیشتر یک سرمایه‌گذار در کردستان شده بود، پاسخ آن سرمایه‌گذار به آن مسئول استانی این بود که؛ «شما زیرساخت‌هایتان را آماده کنید، نیازی به توصیه به سرمایه‌گذاری نداریم».
البته در این استان در زمینه زیرساخت‌های ارتباطی حتی جاده‌های استاندارد مشکلات اساسی وجود دارد. بعنوان نمونه، مرز رسمی باشماخ مریوان که یکی از مسیرهای ترانزیتی و تراز اول در کشور است کماکان از یک جاده آبرومند برخوردار نیست، یا جاده منتهی به مرز سیرانبند بانه در حد یک جاده روستایی است.
اینجاست که اهمیت زیرساخت مشخص می‌شود، یعنی شاید همه ما امکان استفاده از هواپیما را نداشته باشیم، اما مشخص است که نبود آنها مانعی مهم در رسیدن به تولید، اشتغال و در نهایت توسعه است.
