هر چه می‌کشیم از سوءمدیریت است!
نابرابری‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی و … در شهرستان سقز سابقه چندین ساله دارد، این را می‌توان در مقایسه با یک شهر دست چندم در استان‌های همجوار به عینه مشاهده کرد. به عنوان مثال شهر «اسدآباد» با ۵۰ کیلومتر فاصله از مرکز استان و صد هزار نفر جمعیت علاوه بر دانشگاه آزاد و پیام‌نور، دارای دانشگاه دولتی (دانشگاه جمال‌الدین اسدآبادی) و دانشکده علوم پزشکی است، اما شهرستان سقز با ۲۰۰ کیلومتر فاصله از مرکز استان و ۲۳۰ هزار نفر جمعیت، فاقد حتی یک مرکز آموزشی و یا پزشکی دولتی است، پیداست که در این شهرستان توسعه هماهنگ با نيازهای جمعيتی صورت نگرفته است.
سؤال این است؛ این تبعیض و بی عدالتی تا کِی باید ادامه داشته باشد؟ شاید بخشی از این موضوع ناشی از نوع نگاه مرکز به این دو شهرستان باشد، اما در اینکه سوءمدیریت در این استان و شهرستان باعث تشدید این بی عدالتی شده شکی نیست. این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که تلاش‌های مسئولین و نمایندگان در کردستان به گونهای نبوده و نیست که مرکز را به این اقناع برساند که دیگر تبعیض بس است. تفاوت‌ها نشان دهنده‌ی مسئولیت‌پذیری در یک طرف و سوءمدیریت در طرف دیگر است و هر روز این شکاف گسترده‌تر می‌شود.
شاید هم مرکز گوش شنوایی ندارد در واقع هرچه سقز می‌کشد از دست مرکز استان یعنی سنندج است و کاش که استان آذربایجان جنوبی به مرکزیت میاندوآب هرچه زودتر تشکیل شود تا سقز هم جزئی از آن و از مشکلاتش کمتر شود.