یک دست صدا ندارد

ابراهیم محمدحسینی| فعال فرهنگی

خبر انتخاب گوینده صدا و سیما به عنوان معاون مدیرکل دفتر استاندار و مدیر روابط عمومی استانداری کردستان از سوی “واکاوی” رسانه ناظر و منتقد، خبری بحث انگیز بود از آن جهت بحث انگیز که این اقدام عالی ترین مقام دولت در استان در وهله اول، نشانه عدم شناخت وی از جایگاه اطلاع رسانی و روابط عمومی به ویژه عدم شناخت از نقش های ارتباطی، اطلاعاتی و تصمیم گیری روابط عمومی است.

بی توجهی به روابط عمومی مسبوق به سابقه است و پیشتر نشانه های بی توجهی به روابط عمومی رصد شده بود که عدم نگاه ساختارمند به نهاد روابط عمومی از سوی دولت و تنزل آن در دولت تدبیر و امید از سطح مشاور استاندار و مدیر کل روابط عمومی به سطح پایین تر در استانداری ها از نشانه های آن بود و از این منظر می توان گفت: که تیر از کمان بر پیکره روابط عمومی پیشتر فرو رفته است.

تحلیل این موضوع از زاویه نگاهی دیگر نیز قابل بررسی است و آنچنان که در مثل آمده است؛ از کوزه همان برون تراود که در اوست و اعمال و رفتار استاندار در انتخاب مجری صدا و سیما نشان دهنده دلبستگی وی به رسانه های سنتی و قدیمی و بی توجهی به رسانه های برخط، الکترونیک و …که از منظری دیگر نشانه عدم شناخت وی از تاثیر قدرتمند رسانه های برخط و حوزه فضای مجازی است و گرنه استاندار برای انتخاب پست سراغ فردی حاذق تر در حوزه رسانه می رفت.

از نگاهی دیگر باید گفت که امروز دیگر زمانه رسانه انحصاری به سر آمده است و رسانه های آینده، کوچک تر و پراکنده تر خواهند بود و توجه به رسانه انحصاری دیگر توهم است.

از دیدگاهی دیگر، عدم انتخاب فردی از میان نیروهای استانداری و فرمانداری ها و یا دیگر دستگاه های اجرایی- که قطعا دارای نیروهای توانمند برای پست روابط عمومی استانداری هستند- نشان دهنده عدم اعتقاد به نیروسازی، بی باور بودن به نیروهای مجموعه و مطالبه گر نبودن کارشناسان روابط عمومی فرمانداری و دستگاه های اجرایی و عدم علاقه مندی آنان برای تصدی این پست است که این موضوع را می توان به این شیوه بسط داد که روابط عمومی ها از حرفه خود چون برندی بُرنده و از جایگاه خود دفاع نکرده اند و از سوی دیگر غفلت انجمن های روابط عمومی در سطح کشور نسبت به استان ها را نیز می توان در بسط این بند افزود.

از منظری دیگر آنچنان که می گویند یک دست صدا ندارد باید در تحلیل چرایی انتخاب مجری و گوینده در کسوت مدیر کل روابط عمومی باید از مشاوران استاندار، معاونان استاندار و سایر افراد که در حوزه رسانه از جمله رسانه های دولتی مانند سیروان که به استاندار مشورت می دهند گلایه مند بود و انتقاد کرد و آنچنان که بارها از آنان شنیده ام مانند شعار “صا ایران” هر روز باید بهتر از دیروز باشند باید گفت که جایگاه روابط عمومی استانداری هر روز بدتر از دیروز بوده است.

بنده از همین تریبون رسانه ای از بی توجهی به جایگاه روابط عمومی در استانداری، فرمانداری ها و دستگاه های اجرایی گلایه مند هستم و بارها نسبت به روزمرگی، عدم اعتقاد مدیران نسبت به روابط عمومی ها، غیرمتخصص بودن روابط عمومی فرمانداری ها، دیدگاه کارگزاری، تبلیغاتی و تدارکاتی به روابط عمومی ها- که از آسیب های جدی روابط عمومی در کردستان است- را به صورت نوشتار و گفتار مطرح کرده ام و به آن اعتنایی نشده است.

بی شک آنچه که باید ما روابط عمومی ها با هم مرور کنیم، توجه به ارتقای جایگاه این حرفه در سطح استان است و کارآمدی این جایگاه نیازمند ارتقای دانش روابط عمومی، تولید محتوای تاثیر گذار و تلاش برای رفع چالش های ساختاری ادارات، آموزشی، نیروی متخصص حرفه ای و رفع چالش فرهنگی است.

همچنین دست اندرکاران هنر هشتم در استان باید به فرصت آفرینی ارتباطات نو، سرمایه گذاری در فضای مجازی، گام برداشتن در مسیر جامعه رسانه ای مطلوب، نقش مدیریت اطلاع رسانی بحران، نقش روابط عمومی ها در مدیریت بحران، داشتن راهبرد برای عصر دیجیتال، اهمیت دیتا ژورنالیسم و گزارشگری به کمک رایانه ، یادگیری مولتی مدیا و اینفوگرافیک توجه کنند.

انتخاب مجری و گوینده به عنوان مدیر روابط عمومی استانداری کردستان در حالی در آستانه محقق شدن است که ما در زمانه ای قرار گرفته ایم که ویژگی بارز انقلاب فناوری کنونی نه محوریت دانش و اطلاعات بلکه کاربرد این دانش و اطلاعات در تولید دانش و وسایل پردازش و انتقال اطلاعات به صورت یک چرخه بازتولید فزاینده میان نوآوری و کاربردهای نوآوری است و می توان گفت؛ که متخصصان حوزه روابط عمومی نیز با این پیشرفت های سریع علمی در حوزه فناوری های نوین در عصر اطلاعات از حوزه مدیریت علمی ارتباطات سازمانی و برون سازمانی درمانده اند و اکنون زمانه آن نیست که این حوزه را به فرد غیر مرتبط به این حوزه سپرد و استاندار در این انتخاب بهتر است، بازنگری کند.

ابراهیم محمدحسینی، کارشناس روابط عمومی