نهضت آسفالت با چاشنی پوپولیسم

شهردار سقز در مصاحبه نوروزی خود با واکاوی از نهضت آسفالت در فصل عمرانی جاری سخن گفت. کاری که با توجه به لکهگیریها و آسفالت چند کوچه و خیابان خصوصا در محلههای حاشیه ازجمله صالحآباد، نشمیلان، قهوخ و … علیرغم اینکه بخش زیادی از لکهگیریها باقی مانده، اما رضایت نسبی ساکنین این مناطق را به دنبال داشته است.
اما با این وجود، ذکر چند نکته خالی از لطف نیست؛
حفظ، نگهداری و ترمیم آسفالتِ موجود و حتی انجام آسفالت جدید یکی از وظایف روتین شهرداری محسوب میشود و کمترین انتظار این است که چنین کاری با استانداردهای لازم و کیفیت مناسب صورت گیرد تا در آینده کمتر نیازی به ترمیم و لکهگیریهای هر روزه باشد نه اینکه صرفا جهت خالی نبودن عریضه و با گرفتن عکس از چند زاویه مختلف به همراه معاونین و کارشناسان و طراحی پستهای اینستاگرامی فالور پسند باشد که تا حدودی بوی پوپولیسم نیز از آن به مشام میرسد، چرا که اینگونه اتفاق خاصی برای سقز رقم نخواهد خورد.
از آنجا که در سالهای اخیر رکود و سکون ویژهای در شهرداری حاکم بود، اکنون شهروندان آسفالت چهار خیابان و معبر را غنیمت میشمارند، در حالیکه معابر مناسب جهت تردد سواره یکی از ابتداییترین حقوق شهروندان است و در کنار آن اهمیت دادن به عابر پیاده و آزادسازی پیادهروها و حل معضل اعصاب خوردکن ترافیکِ این روزهای شهر اقدامات اساسیتری است که میتواند از سوی شهرداری پیگیری شود.
شهر سقز نیازمند پروژههای بزرگتر برای توسعه شهری است، از آن جمله است احداث بلوارهای ۴۵ متری در دو طرف شهر جهت روانسازی ترافیک و تعریف پروژههایی برای کاستن از بار ترافیک مرکز شهر است و یا دعوت از سرمایهگذارانی که بتوانند با اهداف و برنامه مشخص تغییری اساسی در شهر و سیمای شهر ایجاد نمایند که اتفاقا عکس و ژست پسندترند!
یکی دیگر از شعارهای شهردار سقز عنوان “شهر سبز انسان محور” با تکیه بر ظرفیتهای رودخانه وسط شهر بود. در طول این چندماه، شهرداری هیچ اقدامی در این زمینه با در نظر گرفتن ملاحظات زیستمحیطی انجام نداده و استفاده از ظرفیتهای این رودخانه کماکان در حد حرف باقی مانده است.
بنابر این صرفنظر از کارهای روتین، تمرکز بر یکی دو برنامه ابتدایی و پیش پا افتاده نمیتواند توسعهای متوازن در شهر به دنبال داشته باشد. شهر نیازمند پیشرفت همزمان اضلاع عمرانی، فرهنگی، گردشگری و حتی اقتصادی است. موضوعی که به نظر میرسد از سوی شهردار کنونی هم با همان روال ناامیدکننده چند دوره اخیر دنبال میشود.