دهانمان از غم دوخته است، ای دستت بشکند
دهانمان از غم دوخته است، ای دستت بشکند
دست‌مان دیگر برای اعلام مرگ کولبران، تصادفات جاده‌ای، حادثه مریوان و مصیبت‌های دیگر به قلم نمی‌‌رود. اکنون به یک‌باره خبر مرگ مهسا (ژینا) امینی…
چه بنویسیم و به چه شکلی این حجم از اندوه را مخابره کنیم. مستأصلیم و شکسته و از سر تأسف و غصه فقط مانده دق‌مرگ شویم.
بدتر از حجم غصه و دردی که همگی در این لحظات به آن دچاریم، سکوت و عدم اظهارنظر صریح و روشن مقامات مسئول در این زمینه است. طبیعتا وزارت کشور، معاونت زنان، نمایندگان مجلس و ازجمله مجمع نمایندگان استان کردستان و فراکسیون زنان مجلس نهادهایی هستند که می‌بایست در این باره صریح و روشن اطلاع‌رسانی و اظهارنظر کنند.
پیگیری ماجرا از طرف کسانی که حداقل امکان این کار برای آنها فراهم است، ازجمله نمایندگان مجلس، خواسته‌ای جدی است. این تراژدی می‌تواند محکی باشد برای نشان دادن عدد عزت و تعهد هر ۶ نماینده استان کردستان به اهالی این دیار و اگر هم سکوت کردید صراحتا و بدون لکنت بگویید که حوزه مسئولیت‌تان با مسائل انسانی چندان ارتباطی ندارد.
