یک معضل به نام “سرویس بهداشتی” آنهم در بازار سقز
حتما تا بحال گذرتان به راسته بازار سقز خورده است، در محدوده بازار کفشفروشان از همان ابتدا بویی نامطبوع به مشام میرسد، تنها فکری که به ذهنتان میرسد این است که هرچه سریعتر مسیر را طی کنید و از این عذاب نجات پیدا کنید. این وضعیت سرویس بهداشتی بازار بزرگ سقز است.
اما گاهی فرد برای قضای حاجت خود و یا کودک خردسالش مجبور به استفاده از این مثلا سرویس بهداشتی میشود ولی به محض ورود به آن در کنار پشیمانی، تأسف میخورد برای وضعیت بهداشت عمومی در محلی به نام بازار بزرگ سقز و اگر سرویسهای بهداشتی که عموما زیرمجموعه مساجد هم هستند نبود مشخص نبود چه بر سر وضعیت بهداشت عمومی در شهر میآمد.
زمانیکه اهمیت بهداشت عمومی و دقت در حفظ سلامت جامعه بر همگان عیان شده است، چرا قلب تپنده یک شهر که بازار آن باشد باید به چنین وضعی دچار شود؟ چرا هیچ ارگانی اعم از شهرداری و میراث فرهنگی و … تابحال در طی این سالها به فکر احداث یک سرویس بهداشتی آبرومند نیفتاده است؟ در حالیکه سرویس بهداشتی تمییز و قابل استفاده و منطبق با رضایت شهروندان و گردشگران از شاخصهای مهم و موثر در صنعت گردشگری است!
البته این وضعیت مختص به بازار سقز نیست، ورودیهای شهر که در فصلهای مختلف محل اردو و اتراق مسافر و گردشگر است نیز وضعیت قابل تعریفی ندارد. سرویسهای بهداشتی در بیشتر پارکها قابل استفاده نیست و عملکرد حوزه خدمات شهری در این زمینه بسیار ضعیف و محل نقد جدی است.
شهردار سقز؛ کم کاری در این زمینه را میپذیریم
شهردار سقز در گفتگو با واکاوی با بیان اینکه اهتمام به این معضل یک وظیفه بین بخشی مابین شهرداری و میراث فرهنگی است گفت: شهرداری به سهم خود در این زمینه ضعیف عمل کرده است و اگرچه کارهایی در ورودی شهرها انجام شده اما در سریعترین زمان ممکن موضوع احداث چند چشمه سرویس بهداشتی در بازار در دستور کار واحد خدمات شهری قرار خواهد گرفت.
میراث فرهنگی؛ ما وظیفه نظارتی داریم
سوی دیگر این موضوع میراث فرهنگی است، درحالیکه وزیر میراث فرهنگی در رأس وزارتخانه مدام بر سرویس بهداشتی و اهمیت آن تأکید میکند و این موضوع باید در دستور کار مدیران زیرمجموعه نیز قرار بگیرد، اما رئیس اداره میراث فرهنگی سقز میگوید این اداره نقش نظارتی دارد و بخش عمده این بار بر دوش شهرداری است.
وندالیسم و تخریب اموال عمومی
البته در این بین نباید از موضوع وندالیسم شهری (میل به تخریب اموال عمومی) از سوی برخی شهروندان نیز غافل شد. وندالیسم رفتاری آگاهانه، تعمدی و غرض ورزانه است که با اراده و خواست افراد و با سوگیری تخریبی و عمدتاً بدون کسب نفع مادی صورت میگیرد. این نوع رفتارها که عموما در واکنش به ناسازگاریهای حاکم بر روابط فرد و جامعه، سلطهی شرایط نابهنجار بر جامعه و عکس العمل خصمانه و خشن برخی افراد به تحمیل شرایط نامطلوب و غیر عادلانه روی میدهد در محیط شهری به وفور دیده میشود که سرویسهای بهداشتی نیز از آنها در امان نماندهاند.
