بخشداری سرشیو منتقل میشود؛
از روستای حەسەن سەلاران به قشڵاخ پرد
بخشداری سرشیو منتقل میشود؛ از روستای حەسەن سەلاران به قشڵاخ پرد
بر اساس مصوبه هیأت وزیران، مرکز بخش سرشیو شهرستان سقز از روستای “حەسەن سەلاران” به “قشڵاخ پرد” منتقل میشود. این اقدام از فردا اجرایی و بخشداری سرشیو در محل جدید ۹ کیلومتر به شهر سقز نزدیکتر میشود.
از نگاه مسئولان، موقعیت قرارگیری روستای “قشڵاخ پرد” بر سر راه اصلی سقز مریوان، دسترسی راحتتر به آن، مرکزیت بیشتر در میان روستاهاهای اطراف و سایر مزیتها امکان خدماترسانی به حدود ۱۱ هزار نفر از ساکنان ۴۵ روستای این بخش را هموارتر میکند.
در حال حاضر سرشیو کوچکترین و در عین حال محرومترین بخش شهرستان سقز در بسیاری از زمینهها محسوب میشود. این درحالی است که اگر از موقعیت، شرایط و پتانسیلهای این بخش در زمینههای مختلف دامداری، مرز، گردشگری، معادن و … بهره برده میشد شاید شرایط آن بهتر از اکنون میبود، از همینرو تغییر مرکزیت بخش چنانکه منجر به نتایج بهتر نشود ممکن است برای ساکنان چندان خوشایند نباشد.
فردی که ساکن یکی از روستاهای بخش سرشیو است میگوید: نمیتوان اهالی سرشیو را نه دامدار دانست، نه کشاور، نه مرزدار و نه معدنکار، حال آنکه تمامی اینها در کنار گردشگری در سرشیو وجود دارد ولی از آنجا که برنامهریزیها در راستای توسعه منطقه و منجر به تولید ثروت برای ساکنان نشده این بخش کماکان در محرومیت به سر میبرند.
این فرد با اشاره به حضور چند وقت قبل استاندار در جهت بازگشایی بازارچه سیف گفت: در این بخش چندین روستا با فاصله ۲۰ متری از مرز روستای مرزی محسوب میشوند، اما وعده بازگشایی در حد همان قیچی زدن و مهمانی بزرگ باقی ماند و تاکنون خیری از این ناحیه به مردم نرسیده است.
او همچنین به بِکر بودن منطقه پرداخت و افزود: طبیعت بسیاری از روستاهای سرشیو سایر مواهب در تعدادی از روستاها مانند کهسنهزان و دگاگا میتوانست محل مناسبی برای سرمایهگذاری و ایجاد شغل باشد ولی تاکنون اقدامی در این راستا نشده است.
او به وضعیت معادن فعال و غیرفعال اشاره کرد و گفت: اگرچه شاهد فعالیت چند معدن هستیم و تعدادی نیز در آستان صدور مجوز هستند اما در مواردی همین معادن به بلای جان مراتع و درنتیجه تهدید دامداری، کشاورزی و حتی محیط زیست تبدیل شدهاند.
این ساکن سرشیو همچنین اشاره کرد با تغییر بخشداری از حەسەن سەلاران به قشڵاخ پرد باید تعدادی اداره دیگر همچون جهاد کشاورزی هم به مقصد جدید منتقل شود چراکه نمیشود فرد برای انجام اموری که هم به بخشداری مربوط است و هم به جهاد کشاورزی چندین کلیومتر راه اضافه را طی کند.
به لحاظ امکانات آموزشی نیز این مسیر وضعیت چندان مناسبی ندارد. نبود مدارس شبانهروزی دختران و کمبود رشتههای تحصیلی برای پسران منجر به ترک تحصیل و یا مهاجرت تعداد زیادی از خانوارها شده است.
رویهم رفته ساکنان سرشیو معتقدند که تغییر مرکزیت از روستایی به روستای دیگر چندان مهم نیست، با این وجود اگر جابجایی بخشداری در راستای خدماترسانی بهتر است آن مردم آن را به فال نیک میگیرند و اگر صرفا برای تردد راحتتر کارمندان از سقز به بخشداری است در این صورت عرض خود میبرند و زحمت اهالی میدهند.
