یک پویش و چند نکته
شورا و شهرداری سقز با همکاری اداره حفاظت از محیط زیست به مناسبت هفته زمین پاک از شهروندان خواستند تا امروز شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ در پویش اجتماعی پاکسازی حاشیه رودخانه شهر سقز شرکت نمایند. ضمن خسته نباشید و دست مریزاد به شرکتکنندگان، اما ذکر چند نکته خالی از ایراد نیست؛
برابر با تصاویر منتشر شده، شهروندان چندان از این پویش استقبال نکردند. دلیل این موضوع شاید نحوه اطلاعرسانی و زمان نامناسب این پویش باشد. معمولا بسیاری از شهروندان در چنین ساعاتی از روز (صبح شنبه و وقت اداری و مدرسه و …) مشغول فعالیتهای روزمره هستند.
غیر از نحوه اطلاعرسانی و زمان انجام پویش، شاید بخشی از عدم استقبال را بتوان به میزان محبوبیت، مقبولیت و کارآیی نهادهای فراخوان دهنده مربوط دانست. چنین پویشهایی را معمولا نهادهای مدنی راهاندازی میکنند که حساب شدهتر انجام میشود و احتمال استقبال و به تبع میزان موفقیت آن نیز بیشتر است.
برابر با همین تصاویر، بیشتر حاضران کارگران زحمتکش شهرداری و واحد تنظیف بودند که امر پاکیزه نگهداشتن شهر معمولا بر دوش آنهاست. در کنار این کارگران، کارکنان محیط زیست، تعدادی از اعضای هلال احمر (که به احتمال زیاد داوطلب و یا جوانان جمعیت هلال احمر هستند و نه کارکنان آنها) هم دیده میشوند که این دسته نیز معمولا پای ثابت کارهای داوطلبانه هستند ولی چندان اسمی از آنها برده نمیشود.
در میان جمعیت، شهردار و تعدادی از کارکنان شهرداری هم حاضرند. این اقدام که یک تجربه و همراهی از سوی آنها با زحمتکشان واحد تنظیف محسوب میشود امر مبارکی است، اما حضور بیشتر آنها با کت و شلوار اداری و روپوش قرمز این احتمال را به اذهان میرساند که برخی برای رفع تکلیف حاضر شدهاند.
اعضای شورا در این پویش مانند بسیاری از امورات دیگر غایب و یا کمرنگ بودند، ولی مطابق معمول اسمشان در پوسترهایی که از سوی شهرداری منتشر میشود دیده میشود. خوب بود حداقل تعدادی از آنها برای خالی نبودن عریضه در پویش حضور مییافتند.
نکته آخر اینکه؛ زباله جمعکردن وظیفه شهروندان نیست، اما نریختن زباله قطعا وظیفه آنهاست، اگر نهادهای مربوطه روی همین نکته متمرکز میشدند و با فرهنگسازی چنین شعاری را ترویج میدادند شاید تأثیر بیشتری بر جای میگذاشت.
