ایجاد شغل در سقز؛ از آمار تا واقعیت
به این چند آمار دقت کنید؛
۱٫ رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت شهرستان سقز در روز صنعت و معدن ۱۴۰۲: “اشتغال واحدهای صنعتی ۱۵۵۹ نفر و اشتغال معادن ۷۰۶ نفر (جمعاً ۲۲۶۵ نفر) است”.
۲٫ رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت شهرستان سقز در روز صنعت و معدن ۱۴۰۳: واحدهای صنعتی و معادن شهرستان سقز روی هم رفته اشتغال بیش از ۲۲۰۰ نفر را در این شهرستان فراهم کرده است.
۳٫ فرمانداری سقز در روز ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ و پس از برگزاری کارگروه استانی اشتغال و سرمایهگذاری: “تعهد شهرستان سقز برای ایجاد اشتغال در سامانه رصد برای سال ۱۴۰۲ تعداد دو هزار و ۲۵۳ شغل بود که دو هزار و ۷۹۱ شغل ثبت شده است”.
دو مورد اول آمارهایی هستند که رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت شهرستان سقز به مناسبت روز صنایع و معادن (۱۰ تیرماه) به فاصله یک سال منتشر کرده است. ملاحظه میشود که طی یک سال چیزی به آمار اشتغال شهرستان در حوزه صنایع و معادن اگر کم نشده باشد حداقل اضافه هم نشده است.
مورد سوم هم از سوی فرمانداری منتشر شده است که بر اساس آن مجموعه دستگاههای اداری شهرستان سقز در کنار بخش خصوصی و بانکها و … در سال ۱۴۰۲ مجموعاً ۲۷۹۱ شغل ایجاد کردهاند و این تعداد شغل در سامانه رصد ثبت شده است. جالب است که صنایع و معادن شهرستان کمترین سهمی در این قریب به سه هزار شغل ایجاد شده ندارند و یا اگر داشته باشند مشخص نیست و چندان به چشم نمیخورد.
سؤال اینجاست که آیا عدم اضافه شدن حتی صد شغل در حوزه صنعت و معدن شهرستان سقز در طول یکسال آمار اشتغال در سامانه رصد را حداقل با ترددید مواجه نمیکند؟ خوب است مسئولان مستند بگویند که مبنای این آمارها چیست و چگونه سر هم بندی شده است؟ چطور قریب به سه هزار شغل ایجاد شده اما در تعداد شاغلین حوزه صنعت و معدن نمود پیدا نکرده است؟
مگر جز این است که وجب به وجب خاک شهرستان با نام معدن شخم زده شده و جدا از آسیبهای وارده به محیط زیست و منابع طبیعی، زندگی در روستاها را هم با مشکل مواجه کرده است؟ پس چرا معدنکاوی نه تنها کمترین نمودی در توسعه و آبادانی شهرستان نداشته بلکه در ایجاد چند ده شغل اضافه بر آمار سال گذشته هم ناکام بوده است؟
شاید پاسخ داده شود که این رقم از ایجاد اشتغال منظور اشتغال خانگی است! خوب کدام اشتغال خانگی؟ کجا میتوان مصداق این تعداد شغل را پیدا کرد؟ آیا ارائه چند میلیون تومان تسهیلات بانکی برای قالیبافی و صنایع دستی و … را میتوان ایجاد شغل و اشتغال پایدار نامید؟
وقتی از “تکیه بر توانمندیهای سقز در حوزه صنایع و معادن” که به گفته خودتان “میتواند زمینهساز توسعهی اشتغال جوانان و شکوفایی اقتصاد شهرستان سقز باشد” صحبت میکنید و از آن طرف مدعی ایجاد سه هزار شغل میشوید هر آدم عاقلی پیش خود فکر میکند که حداقل بخش کوچکی از این اشتغال مربوط به ایجاد یک کارخانه و کارگاه تولیدی با دعوت از یک یا چند سرمایهگذار است که منجر به ایجاد حداقل ۱۰۰ شغل شده است! نه اینکه ارائه ۱۰ تا ۲۰ میلیون تسهیلات به زنان خانهدار را شغل قلمداد کنید.
جای سؤال است که آیا مسئولان آماری از اینکه چه تعداد از جوانان این شهر در این فصل آواره شهرهای دور و نزدیک و یا شهرهای اقلیم کردستان شدهاند دارند یا خیر؟ و اگر ۲۷۹۱ شغل ایجاد شده است چرا شاهد این حجم از مهاجرت فصلی و دایمی برای کار هستیم؟ مهاجرتی که مختص یک طیف نیست، کارگر، کولبر، کشاورز، مهندس و… را شامل میشود، آنها هم که نرفتهاند به دلیل محدودیتها و معذوریتهایی است که نزد خود و خانوادهشان دارند.
حداقل در پنج سال گذشته یک مورد سرمایهگذاری با هدف ایجاد یک کارگاه ۲۰ نفره به سرانجام نرسیده است، بازار سقز از کسادی رنج میبرد و جایی برای دلخوشی و امیدواری جوانان وجود ندارد، در چنین فضایی مشخص است که آمارسازیها دردی را دوا نخواهد کرد چون واقعیت در کف جامعه یک چیز دیگر است!
