سایه‌ی پوپولیسم بر سر توسعه
ظرفیت‌های توسعه در سقز در بسیاری از حوزه‌ها از جمله صنعت،مرز، آب، کشاورزی، نیروی انسانی و… سالها و بلکه دهه‌هاست که نادیده گرفته می‌شود، موضوعی که تاکنون از جانب نماینده هم تداوم داشته و خاصتا در بخش صنعت این شهر، که در یک فضا به نام شهرک صنعتی سقز جانمایی شده است در طول ۶ ماه از روی کار آمدن نماینده جدید، حتی یک بار نیز بازدید نشده و مشکلات تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران آنطور که باید از جانب وی جدی گرفته نشده است، این در حالی است که نماینده سقز و بانه خود عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس است و قطعا می‌تواند با دعوت مدیران استانی و کشوری در زمینه بهبود مشکلات تأثیرگذار باشد.
اینکه نماینده بیشتر وقت خود در حوزه انتخابیه را به روستاهای تابعه و شنیدن درد دل اهالی اختصاص داده فی نفسه خوب است، اما کافی نیست و مطالبات روستاییان زمانی محقق می‌شود که از تمامی ظرفیت‌های توسعه من‌جمله در حوزه تولید و صنعت به درستی شناسایی و حمایت شود وگرنه صرف حضور در روستاها تفسیری جز پوپولیسم ندارد.
دو شهر سقز و بانه هر چند از لحاظ مسافت بسیار به هم نزدیک هستند اما به سبب وضعیت جغرافیایی تفاوت‌های ساختاری بسیاری با همدیگر دارند. مردمان این دو ناحیه هرچند از لحاظ زبانی و فرهنگی و دینی همچون تمامی شهرهای دیگر استان کردستان ساختاری در هم تنیده و مشترک دارند اما هر شهر دارای استعدادهای ویژه و منحصر به فردی است که طبیعتا سبب می‌گردد علیرغم در هم تنیدگی ساختاری، نیازها و دغدغه‌های مخصوص به خود و کاملا متفاوت داشته باشند.
با نگاهی گذرا به وضعیت موجود مشاهده می‌کنیم که شهر بانه به سبب قرار گرفتن در نزدیکی مرز و برخورداری از امکان داد و ستد با کشورعراق و به‌ویژه اقلیم کردستان بعنوان یک قطب بازرگانی و تجاری در کشور مطرح است، حال آنکه لااقل برخورداری از چنین امتیازی برای شهر سقز _با وجود استعداد جغرافیایی و فراهم بودن ساختارهای طبیعی_ تاکنون میسر نبوده است و وعده‌ی دولت‌ها و نمایندگان پیشین مانند بسیاری از وعده‌های دیگر از دولتی به دولت دیگر و از نماینده‌ای به نماینده‌ی بعدی حواله گردیده و دورنمای تحقق تبدیل این شهر به منطقه آزاد تجاری همچنان مه آلود است.
اگر همان نگاه گذرا را به وضعیت موجود سقز معطوف نماییم آن را ناحیه‌ای پر اهمیت از لحاظ ترانزیتی _هر چند که تاکنون این امتیاز کمترین بهره‌ای نصیت شهروندان نکرده_ و فعال در حوزه‌ی تولید گندم و سایر محصولات کشاورزی و دامپروری دانست. در یکی دو دهه‌ی اخیر به کوشش شهروندان و کارآفرینان سخت کوش و خوش‌فکر با وجود تمام مشقات و سختی‌ها سقز توانسته است در حوزه‌ی صنعت نیز گام‌هایی هرچند کوچک بردارد که البته با تبدیل به ناحیه‌ای صنعتی بسیار فاصله دارد.
این موضوعات ببان شد که روشن شود که این دو شهر با وجود آنکه در نیازها و خواست‌های توسعه محور خود با هم تفاوتی دارند اما به سبب برخورداری از نماینده‌ای واحد در مجلس دارای سرنوشتی به هم گره خورده هستند.
تفاوت میان دغدغهها و مطالبات این دو شهر مسئولیت مضاعفی بر دوش نماینده تحمیل می‌کند، تا جایی که مواجهه با گستره‌ی خواست‌های گوناگون در این دو شهر احتمال دارد تا مدتی نماینده سقز و بانه را با سردرگمی حداقل در حوزه‌ی مطالبات و نیازهای شهری که خود از نزدیک با مسایل آن آشنا نیست مواجه نماید، البته این امر در یکی دو ماه اول بعد از انتخابات و حداقل تا زمان سپری شدن تشریفات اداری و آشنایی نماینده با حوزه‌ی کمتر شناخته شده و بقول معروف گرم شدن موتور خدمت رسانی موجه است. اما گویا در دوره‌ی اخیر غیبت نماینده منتخب و دیدن آثار حضوری وی از چند ماه نیز گذشته و به درازا کشیده شده، به طوریکه حضور و تاثیر نماینده منتخب حداقل در حوزه‌ی انتخابی سقز کمرنگ و نامحسوس بوده است.
مردم سقز در زمینه‌های مختلف سزاوار و صد البته مطالبه‌گر خدمت‌اند و تذکر این موضوع براستی موضوعیت ندارد. از این رو به نظر می‌رسد، نماینده‌ی این دو شهر با یادآوری این نکته به خود که سقز نیز بخشی از حوزه‌ی انتخابی وی است، توجه و حضور پر رنگ‌تر در مراکز تولیدی و صنعتی داشته باشد. تا این عدم حضور و ارتباط با صاحبان مشاغل و صنایع در سقز، سبب متراکم شدن و افزایش مشکلات در حوزه‌های مختلف نشود و از وارد آمدن لطمات غیر قابل جبران جلوگیری نماید.
