چگونه می‌توان کیفیت خبررسانی در سقز را ارتقا داد؟
روز خبرنگار مبارک!
✍ وریا نوروزی| دکترای برنامه‌ریزی
به همه خبرنگاران زحمتکش و دلسوزی که با قلم و دوربین خود، روایتگر رویدادها هستند، صمیمانه تبریک می‌گوییم. امروز فرصتی است تا هم از تلاش‌های آنان قدردانی کنیم و هم با نگاهی انتقادی و سازنده، وضعیت خبرنگاری در سقز را واکاوی نماییم.
سؤال اینجاست که آیا خبرنگاران این شهر به‌اندازه‌ای حرفه‌ای هستند که بتوانند نیازهای اطلاع‌رسانی جامعه را به‌درستی پاسخ دهند؟ آیا میان خبرنگاران خلاق (خبرساز) و منتشرکنندگان سطحی (خبرپراکن) تمایز آشکاری وجود دارد؟ این پرسش‌ها ما را به بحثی مهم می‌کشاند: چگونه می‌توان کیفیت خبررسانی در سقز را ارتقا داد؟
در ادامه، با بررسی چالش‌ها و ارائه راهکارها، به این موضوع می‌پردازیم:
خبرنگار کیست و چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
خبرنگار حرفه‌ای تنها یک گزارش‌دهنده نیست، بلکه محققی است که با رعایت اصول اخلاقی و مسئولیت اجتماعی، به دنبال کشف و انتقال حقیقت است. برخی از ویژگی‌های متمایزکننده یک خبرنگار واقعی عبارتند از:
– تحقیق عمیق: واکاوی دقیق رویدادها، گفت‌وگو با منابع موثق و پرهیز از انتشار شایعات.
– بی‌طرفی و انصاف: دوری از جهت‌گیری‌های شخصی و پایبندی به عینیت در گزارش‌دهی.
– مهارت‌های ارتباطی قوی: توانایی انتقال شفاف پیام، چه در نوشتار و چه در گفتار.
– مسئولیت‌پذیری: آگاهی از تأثیر اخبار بر افکار عمومی و التزام به صداقت.
وضعیت خبرنگاری در سقز: آیا جامعه‌ای حرفه‌ای وجود دارد؟
سؤال اینجاست که آیا در شهر سقز، تعداد خبرنگاران حرفه‌ای به‌اندازه‌ای است که بتوان از یک جامعه رسانه‌ای پویا سخن گفت؟ برای پاسخ، باید به چند نکته توجه کنیم:
– تعداد رسانه‌های محلی: اگر رسانه‌های فعال کم‌شمار باشند، به تبع آن فضای رقابتی و حرفه‌ای کم‌رنگ می‌شود.
– کیفیت کار خبرنگاران: متأسفانه برخی از فعالان رسانه‌ای حتی در ارسال یک پیام ساده یا بیان شفاف نظرات خود دچار مشکل هستند. این ضعف ارتباطی پرسش برانگیز است: چگونه می‌توانند در تولید اخبار تحلیلی و دقیق موفق باشند؟
– چالش‌های ساختاری: نبود آموزش‌های تخصصی، کمبود منابع و نهادهای نظارتی صنفی می‌تواند از دلایل افت کیفیت کار خبرنگاران باشد.
راه‌حل: چگونه می‌توان خبرنگاری در سقز را ارتقا داد؟
برای تمایز میان خبرنگاران خلاق و مستندکنندگان و همچنین ارتقای کیفیت رسانه‌های محلی، پیشنهادهای زیر می‌تواند مؤثر باشد:
۱ـ برگزاری دوره‌های آموزشی: افزایش سواد رسانه‌ای، فنون مصاحبه، گزارش‌نویسی و اخلاق حرفه‌ای.
۲ـ حمایت از رسانه‌های مستقل: تقویت زیرساخت‌های مالی و فنی برای رسانه‌هایی که به‌جای بازنشر، به تولید محتوا می‌پردازند.
۳ـ تشکیل انجمن‌های صنفی: ایجاد نهادهای نظارتی برای بهبود استانداردهای خبرنگاری و دفاع از حقوق خبرنگاران.
۴ـ نقد سازنده و بازخورد: تشویق خبرنگاران به پذیرش نقد و بهبود مستمر بر اساس نظرات مخاطبان.
در پایان باید اذعان کرد که در سقز نیز، مانند تمام شهرهای دیگر، خبرنگاران خلاق و مستندکنندگان در کنار هم فعالیت می‌کنند. اما آنچه اهمیت دارد، حرکت به سمت حرفه‌ای‌تر شدن و افزایش کیفیت اطلاع‌رسانی است. با سرمایه‌گذاری در آموزش و ایجاد فضای رقابتی سالم، می‌توان امید داشت که جامعه‌ی خبرنگاری سقز به جایگاه شایسته‌ای دست یابد.
به امید روزی که رسانه‌های سقز نه تنها بازتاب‌دهنده رویدادها، بلکه پیشران آگاهی و تحول در جامعه باشند. مجدداً روز خبرنگار را به همه قلم‌به‌دستان حقیقت‌جو تبریک می‌گویم و در پایان می‌گویم:
خبرنگارِ سقزی! تو می‌توانی چهره‌ی این شهر را تغییر دهی. کافی است:
– به جای نقل قول دیگران، خودت به میدان بیایی.
– به جای کلیشه‌نگاری، تحلیل‌گر باشی.
– به جای وابستگی، استقلال رأی داشته باشی.
