کریدوری با ۵۰ درصد پیشرفت و ۴۰ درصد تلفات جاده‌ای
معاون عمرانی استاندار کردستان: قطعات بهره‌برداری شده کریدور شمالغرب_جنوبغرب در استان دارای حدود ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی است. میانگین ۴۰ درصد کشته‌های تصادفات جاده‌ای کردستان مربوط به محور کریدور است.
در آخرین جلسه کارگروه شورای فنی استان کردستان که امروز چهارشنبه یازدهم مهرماه در سنندج برگزار شد معاون عمرانی استاندار اظهار کرده است؛ “کریدور شمالغرب_جنوبغرب در استان کردستان حدود ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و ۷۷ کیلومتر هم با میانگین پیشرفت ۳۰ درصدی «به کندی» در حال ساخت است”. همچنین “میانگین ۴۰ درصد کشته‌های تصادفات جاده‌ای کردستان مربوط به محور کریدور است بنابراین اتمام این پروژه یکی از مطالبات بحق استان و بزرگترین خواست استان کردستان از دولت چهاردهم است”.
شکی در این نیست که اتمام کریدور شمالغرب به جنوبغرب فوری‌ترین و مهمترین “مطالبه مردم” و “دغدغه مدیران” استان کردستان است. اما سؤال اینجاست چرا پیشرفت این پروژه در استان کردستان تا این میزان کُند (۵۰ درصد) است اما در سایر استان‌هایی که در مسیر قرار دارند شاهد پیشرفت ۸۰ تا ۹۰ درصدی هستیم؟
معاون استاندار در جلسه مذکور تا حدودی به این سؤال پاسخ داده است. به گفته کیومرث حبیبی “وجود تاسیسات و فیبر نوری، کمبود تجهیزات، توپوگرافی خشن، وجود معارض و سختی تملک و عدم مشارکت بهینه مردم در پروژه‌های عمرانی چون کریدور، باعث کُندی پروژه در قطعه بوکان_سقز شده است”.
اینجا یک سؤال دیگر مطرح میشود؛ جز استان خوزستان که توپوگرافی متفاوتی با سایر استان‌های مسیر کریدور (آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و لرستان) دارد، آیا همین دلایل و موانع در مسیرهای دیگر هم مطرح نبوده است؟
تمامی این استان‌ها در محدوده زاگرس قرار دارند و توپوگرافی نسبتا مشابهی دارند، در کنار بیشتر این جاده‌ها تأسیساتی مانند فیبر نوری وجود دارد، مجری کل کریدور شرکت ساخت و توسعه است و مادامیکه پیمانکار قدرتمند حضور داشته باشد شرکت مادر بایستی تأمین اعتبار لازم را انجام دهد، احتمالا همین مسیرها مذکور هم معارضاتی داشته‌اند، بنابر این سؤال باز هم تکرار میشود که “چرا پیشرفت پروژه در استان کردستان کُندتر است”؟
به طور حتم همگرایی مدیران و نمایندگان، استفاده از پیمانکاران قدرتمند، تأمین مالی، توجیه مدیران بالادستی در جهت لزوم اتمام پروژه، تعریف ردیف‌های اعتباری ویژه و گنجاندن آن در بودجه سراسری و از همه مهمتر تأمین مطالبات معارضین و استفاده از ظرفیت معتمدین مردمی در جهت کسب رضایت آنها می‌تواند در سرنوشت پروژه مؤثر باشد.
پروژه‌ای که همین اکنون برای اتمام آن ۱۳ هزار میلیارد تومان بودجه لازم است اگر بیش از این به تأخیر بیفتد باید منتظر ارقام بسیار بالاتر برای اتمام آن باشیم و به همان میزان کشته‌ها و مجروحین بیشتری هم روی دست مردم خواهد گذاشت.
