شهر من مهربان ندارد
✍️نسرین سلطانی
سالهاست که سقز بە پارک زیبا، سر سبز شهر یا همان پارک مولوی کورد معروف است. زمستان و تابستانش فرقی ندارد، دیر زمانی است تنها مسیر پیادە‌روی خیلی از شهروندان همین تنها پارک است و بس. شخصا خیلی وقتها صبح زود کە خواب از سرم می‌پرید و یا می‌خواستم مقداری از کلافگی روزانه در بیایم سر از پارک همیشە زیبای شهر در می‌آوردم؛ برف بود یا باران، برگ‌ریزان بود یا هر چیزی، اما می‌دیدم که پارم مأمن امن من، شهروندان دیگر و حتی مسافرانی بود کە از شهرهای دور و نزدیک بە سقز می آمدند.
اما متاسفانە این روزها بلاهای زیادی بر سر پارک آمده است؛ نە برگ‌های درختان مثل سابق جمع می‌شوند و نه زباله‌های که آدمیان دور می‌ریزند سر جای خود هستند. سرنوشت سنگ فرشها و پیادە‌روهای ای پارک دوست داشتنی هم بگذار بماند که مانند هر گوشه از این شهر رها شده است.
همه ما لحظات تلخ و شیرین زیادی را در این پارک سپری کرده‌ایم، اما اکنون می‌بینیم که به اینگونه به حال خود رها شده است و این تنها مکان زیبا و دوست داشتنی و امن سقز مورد کم لطفی و نامهربانی عدە‌ای شهروند و مسئول قرار گرفتە است.
راستی، جدیدا بلوار بانە را هم دیده‌اید؟ همین اوخر تابستان و اوایل پاییز بود که لکه‌گیری شد و اکنون مجددا آسفالت آن بیس از ۲۰ سانتیمتر فرورفته است! چرا؟ همه‌ی اینها به ما و انتخاب‌هایمان بر می‌گردد، مادامیکه در انتخاب‌مان عقلانیت حاکم نباشد و بدون توجه به رزومە و کارنامه قابل قبول، چشم بسته به ظاهر رأی می‌دهیم باید منتظر اتفاقات از این بدتر و پسرفت این شهر زیبا باشیم. باشد که به خود بیاییم.
