چرا فقط سیروان به هزار رسید؟
کیوان جلالی| فعال رسانه ای
کردستان در سال های اخیر و بعد از انقلاب شاهد حضور تعداد زیادی از رسانه های نوشتاری و مجازی بوده است. در این میان کمتر شاهد حضور بلند مدت این رسانه ها بوده ایم. چرا که یا مشکلات مالی رسانه را از پای درآورده است یا اختلافات داخلی در رسانه باعث تعطیلی شده است و یا اینکه نهادهای نظارتی حکم به تعطیلی داده اند. فلذا بزرگترین چالش پیش روی این رسانه ها عدم تداوم بوده است.
در مقايسه با نشریات معروف جهان و ایران، سیروان نشریه ای جوان است و حتي نوجوان؛ بیست سال و انتشار ۱۰۰۰ شماره، فرصت زيادي نيست براي تثبيت و ماندگاري يک نشریه. اما سیروان بدون ترديد يکي از نشریات معتبر در استان است و به اسم و رسمي دست يافته است. ترديدي نيست که اين موقعيت براي مديران، نويسندگان و دست اندرکاران اين نشریه نمي تواند پايان مسير باشد و نقطه مقصد و موفقيت. در مورد سیروان نگارنده اشاره به دو نکته را مد نظر دارد:
نخست آنکه سیروان با توجه به اینکه کردستان یک استان فرهنگی است ؛ تا حد زیادی حق مطلب را ادا کرده و مطالب و موضوعات حوزه فرهنگ را در حد قابل قبولی پوشش داده است و یکی از نقاط قوت این نشریه در طول این سالیان بوده است.
نکته دوم در مورد سیروان دولتی بودن آنست . تصدی‌گری دولت در همه امور مذموم است و در حوزه رسانه حتی به زیان دولت است. موضوعی که شاید مهم ترین نکته در عدم محبوبیت و مرجعیت سیروان “آن چنان که باید باشد ” در میان مردم کردستان است. بدیهی است وقتی رسانه ای دولتی باشد می تواند از چند مسیر کسب رانت کند. رانت هایی مثل یارانه، کمک از سازمان های دولتی در قالب انحصار آگهی، تضمین فروش نشریه به سازمان‌های دولتی (یعنی رسانه دولتی بی‌آنکه در بازار واقعی محک بخورد، به صورت سفارشی برای ارگان‌های مختلف ارسال و هزینه آن دریافت می‌شود) یا کمک های مالی از سازمان های مختلف. مخصوصا در این دوره که مدیرانِ خواهان تعریف و مصاحبه برای پوشش تخلفات و ناکارآمدیشان کم نیستند.
اکنون با توجه به شرایط جدیدی که در سیروان حاکم است و فردی خوشنام مثل “فیض الله پیری” سردبیر این نشریه شده است امیدواریم سیروان بتواند نشریه ای با رویکرد انتقادی تر و با فاصله گرفتن از پسوند دولتیِ خود، مطالبات کردستان که ابر چالش های بیکاری، فقر و تبعیض، بهره برداری های بی حساب و کتاب از معادن غنی و کاهش نگاه امنیتی بر این استان سیاسی فرهنگی است را به نحو در خور بازتاب داده و رسالت واقعی یک رسانه که مجاب کردن نهادهای قدرت به احترام به مطالبات بالحق استان کردستان است را به نحو احسن انجام دهد. موضوعاتی که اگر در نشریات دیگر استان به شکل جدی و حرفه ای مطرح شده اند بزرگترین دلیل بر ۱۰۰۰ تایی نشدنشان است
