«یک نفر دارد که دست و پای دائم می‌زند»
فرهاد محمدجانی| فعال اجتماعی
«یک نفر دارد که دست و پای دائم می‌زند» نیمایوشیج
در واکنش به نطق دیروز نماینده، جایی خواندم ایرادی به شعرخوانی و سپهری را به جای یوشیج خواندن نماینده سقز و بانه در مجلس گرفته شده است، که به زعم بنده ایرادی وارد نیست، یعنی اصلا مهم نیست. ای کاش نماینده به جای اسم واقعی شاعر، می‌گفتند ابوریحان بیرونی، ولی پیشنهادی برای حل مشکل کشور ارائه می‌دادند. آن چه که مهم است پیشنهاد و ارائه راه حل از دیدگاه یک نماینده مجلس است به نظرم باید بیشتر به این نکته توجه شود.
نماینده محترم به رئیس دولت و هیات دولت پیشنهاد می‌کند برای برون رفت از مشکلات به صورت نامحسوس به میان مردم بروند تا با مشکلات مردم آشنا شوند. یعنی ایشان علت مشکلات عدیده کنونی را فقط در غفلت و بی‌خبری مسئولان از مردم می‌دانند حال آنکه مشکلات عمیقتر و به مراتب گسترده‌تر از آن است که نماینده محترم متصور می‌شود، بهتر بگویم در دوره کنونی برای پیدا کردن مشکلات به یک دور قدم زدن میان مردم نیاز نیست!
به نظر بنده جناب نماینده پیشنهاد ذکر شده را از درون داستانهای پادشاهان و امپراتورها گرته برداری کرده باشند! نه الان دوره شاه وزوزک است و نه مشکلات آنقدر کوچک و پنهان می‌باشد که نیاز به تغییر قیافه مسئولان برای کشف مشکلات مردم باشد! روزانه رسانه‌ها از وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم می‌نویسند از سوی دیگر در فضای مجازی هم بدون پرده و سانسور مسایل روز کشور مورد بحث قرار می‌گیرد. الان بچه قنداقی هم می‌داند قیمت ارز بالا رفته و از مواد غذایی بگیر تا دستمال توالت گران شده و یا اغلب نایاب شده‌اند. اصولا نمایندگان در شرایط بغرنج کنونی باید به جای ذکر مصیبت پیشنهاد مناسبی برای حل مشکلات کشور ارائه نمایند!
ذکر مصیبت هم در جای خود لازم است ولی به شرطی که چاشنی‌ای باشد برای بیان پیشنهاد و ارائه راهکار، وگرنه همه و شاید به مراتب بهتر از نماینده محترم ذکر مصیبت را بلد باشند.
گل گفتی