در شهر هرچه می‌نگرم غیر درد نیست
تصادف در محورهای ارتباطی کردستان به یک خبر ثابت روزانه تبدیل شده که عمده آنها نیز با فوتی و یا جراحات زیاد همراه است.
در آخرین مورد، روز گذشته یک خودروی سواری از مبدأ تهران و به مقصد سقز در محدوده روستای زرده‌کمر در حد فاصل بیجار-دیواندره دچار حریق شد که یک فوتی و ۴ زخمی بجا گذاشت.
پس از این اتفاق و با حضور نیروهای امدادی، فوتی و مصدومان به بیمارستان بیجار منتقل می‌شوند. در ادامه دو نفر از مصدومان به صورت سرپایی مداوا و ترخیص می‌شوند، یک نفر به سنندج و نفر دیگر که یک خانم بوده در بیمارستان بیجار تحت عمل حراحی قرار می‌گیرد.
به گفته‌ی مطلعان از موضوع، جنازه متوفی که یک جوان است به سقز بازگردانده شده و خانواده خانمی هم که تحت عمل جراحی قرار گرفته پس از اطلاع از موضوع جهت پیگری وضعیت بیمار به بیجار رفته‌اند. به گفته این منابع، این خانم در لبنان دانشجو بوده و برای دیدار با خانواده به سقز بازگشته است.
نکته مهم در این اتفاقات ناگوار زندگی جوانان این استان که با هزار امید و آرزو برای سربازی، تحصیل و یا کاری در خور شأن، جان‌شان را کف دست گذاشته و راهی غربت می‌شوند، اما نتیجه آن مرگ به شیوه‌هایی است که نظیر آن را در کمتر جایی در این جهان می‌بینیم.
صرف‌نظر از میزان تقصیری که رانندگان در این نوع تصادف‌ها دارند، نقش ماشین‌های بی‌کیفیت و جاده‌های نامناسب نباید نادیده گرفته شود که اینگونه هر روز داغی بر دل خانواده‌ها می‌گذارند و کسی از مسئولان نیز کک‌شان نمی‌گزد.
مشخص نیست مسئولان کِی قرار است متوجه این نکته شوند که در برابر جان و مال تمام مردم مسئول هستند و وظیفه تأمین امنیت جان آنها را دارند. مصداق این امنیت امکانات درخور ازجمله خودرو با کیفیت، جاده مناسب، راه‌آهن، فرودگاه و… برای یک سفر مطمئن است. اما قرار نیست چیزی از اینها عاید مردم کردستان بشود و تنها عایدی این مردم پر پر شدن جوانان است و جنازه‌هایی که با یک یا دو روز تأخیر تحویل می‌شود.
