موتور سواری و مردم آزاری
تردد روزانه صدها موتورسیکلت در یک شهر یک امر عادی است و چه وسیله رفت و آمد و حتی امرار معاش عده‌ای هم باشد، اما اذیت و آزاری که تعدادی از آنها با ایجاد انواع آلودگی‌های صوتی و محیط زیستی ایجاد می‌کند گاهی شهروندان را مستأصل می‌کند. این وضعیت برای کسانی که خانه و یا محل کارشان در خیابان‌های پُر تردد قرار دارد به مراتب آزار دهنده‌تر است.
تصور کنید که در محل کارتان نشسته‌اید و این محل کار (مغازه، دفتر و …) بر روی یک خیابان قرار گرفته است، اصوات گوشخراش و ناهنجاری که به واسطه تردد موتورها ایجاد می‌شود چقدر امکان تمرکز را برایتان باقی می‌گذارد؟ یا در پارک در حال قدم زدن هستید و صدای موتور از پشت سر یا روبروی‌تان می‌آید، چه واکنشی خواهید داشت؟ آیا امکان واکنش عصبی و حتی جنون آنی وجود ندارد؟
چرا! وجود دارد! افرادی که دارای سردرد هستند حساسیت بیشتر نسبت به صداهای ناگهانی دارند. بی‌خوابی، اضطراب، سنگینی گوش، تشدید بیماری های قلبی و … از جمله تاثیرات منفی آلودگی صوتی بر شهروندان است. زمانیکه برخی موتورسواران قانون و حقوق شهروندی را زیر چرخ‌های خود له می‌کنند امکان چنین واکنش و چنین تأثیراتی هم وجود دارد و متأسفانه نه تنها کسی هم جلودار این افراد نیست بلکه امکانات موجود هم به کمک این افراد آمده و آنها را در نقض حقوق سایر شهروندان جری‌تر کرده است.
یک شهروند با اشاره به وضعیتی که در محل کارش و در مواجهه با تردد بسیار بالای موتور سواران دارند می‌گوید: مسیری که ما در آن قرار گرفته‌ایم انگار نه یک محیط شهری بلکه یک شهرک صنوف آلاینده است. انواع و اقسام کارگاه‌های جوشکاری، صافکاری، مکانیکی و … اینجا مستقر هستند، اما هرچه باشد اینها مشغول کسابت و پیدا کردن نان هستند، ولی یک موتور سوار چه؟ غیر از عده‌ای که آن را برای نقل و انتقال خودشان در هنگام کار استفاده می‌کنند خیلی‌ها موتور را به وسیله‌ای برای سلب آرامش تبدیل کرده‌اند و درحالیکه در بسیاری از خانه‌ها کودک و سالمند وجود دارد کسی نیست که جلوی این بی‌قانونی را بگیرد.
از طرفی علاوه بر بی‌قانونی‌هایی که دیده می‌شود، برخی مراکز در بالا بردن صدای اگزوز موتور هم نقش دارند، در همین شهر سقز تعدادی (البته معدود و محدودی) از مراکز تعمیر و تجهیز موتور، خود به مشوق موتورسواران در جهت افزایش دسیبل صدای اگزوز تبدیل شده و آن را تبلیغ می‌کنند.
جالب است که قوانین موجود راهنمایی و رانندگی و یا آلودگی‌های صوتی هم کم نیستند، ولی کیست که رعایت و یا اجرا کند؟ ازجمله ماده ۲۰ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی که می‌گوید: “حرکت در پیاده رو یا در جهت مخالف مسیر مجاز، ایجاد عمدی صدای ناهنجار، حمل بار غیرمتعارف، حرکت نمایشی مارپیچ، تک چرخ، حمل یدک، عدم استفاده از کلاه ایمنی و تردد در خطوط ویژه اتوبوسرانی با موتورسیکلت تخلف محسوب شده و ماموران موضوع ماده (۲) این قانون موظفند ضمن صدور قبض جریمه نسبت به توقیف موتورسیکلت حداکثر به مدت یک هفته و در صورت تکرار یک ماه اقدام کنند”.
در کنار آلودگی‌های صوتی و مزاحمت‌هایی که برخی موتورسواران ایجاد می‌کنند متوجه می‌شویم که بسیاری از این اقدامات و حرکات در بسیاری مواقع منجر به آسیب دیدگی خود موتورسواران هم می‌شود و هم‌اکنون که فصل گرمای سال است و استفاده از موتور هم افزایش می‌یابد باید منتظر شنیدن اخبار ناگوار از حوادث موتورسواری هم باشیم. با این حال در هنگام حوادث رسیدگی‌هایی صورت می‌گیرد، اما در موضوع ایجاد آلودگی‌های صوتی کمتر شاهد نظارت و رسیدگی هستیم. بهبود این وضعیت نیازمند فرهنگ‌سازی در میان جوانان، نظارت دقیق‌تر بر مراکز تعمیر و تجهیز موتور و نیز اجرای دقیق‌تر قانون میسر می‌شود.
