زنگ خطر برای رسانه با سابقه کردستان؛
آیا سیروان از بحران عبور میکند؟

در حالیکه هفتهنامه سیروان بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین رسانههای محلی در غرب کشور، دو دهه در حوزههای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی فعالیت مستمر داشته، در هفتههای اخیر با بحرانهایی جدی مواجه شده است؛ بحرانی که ریشه در مشکلات مالی و اختلافنظر میان مسئولان و مدیران این نشریه دارد و اکنون خطر خاموشی یا تضعیف آن را جدیتر از همیشه کرده است.
هفتهنامه سیروان که طی بیش از بیست سال گذشته در استان کردستان و مناطق همجوار چون آذربایجان غربی، کرمانشاه و ایلام فعالیت رسانهای داشته، همواره نقش مؤثری در بازتاب مطالبات مردمی و تحلیل مسائل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و عمرانی ایفا کرده است. با این حال، در یک ماه اخیر تحولات نگرانکنندهای در این نشریه رخ داده است.
از ابتدای مهرماه ۱۴۰۳ و با آمدن استاندار جدید، سردبیری نشریه به فیضالله پیری از روزنامهنگاران با سابقه و با سلیقه سیروان سپرده شد. آنزمان، پیری در مطلبی از تغییر رویه سیروان در شمارههای بعدی خبر داد و نوشت: “تیتر سفارشی نخواهد پذیرفت و سیروان دیگر آلبوم شخصی هیچ مسئولی نخواهد بود”.
حالا اما در دو هفته گذشته این نشریه شماره های جدید خود را به دلایلی که برای واکاوی معلوم نیست منتشر نکرده است و این در حالی است که مشکلات مالی و اختلافسلیقه میان مدیران رسانه و برخی مسئولان دولتی نیز مزید بر علت شدهاند. این وضعیت سبب شده که نگرانیهایی جدی در میان فعالان رسانهای و مخاطبان وفادار سیروان به وجود آید.
در تازهترین تحول، سردبیری نشریه به فردی که پیشتر نیز این مسئولیت را برعهده داشت، واگذار شده است؛ امری که با وجود امیدواری برخی، همچنان تردیدها و دغدغهها را نسبت به آینده هفتهنامه از بین نبرده است.
بسیاری از فعالان رسانهای معتقدند که تضعیف چنین رسانههایی، تنها یک تهدید برای یک عنوان خاص نیست، بلکه خطری برای کل زیستبوم رسانهای در استانهایی است که از کمبود جدی در زمینه رسانههای حرفهای رنج میبرند. رسانههایی مانند سیروان، با وجود تمام محدودیتها، نقشی کلیدی در ارتقای آگاهی عمومی، شفافیت و پرسشگری ایفا میکنند.
حال باید دید که آیا با ورود نهادهای حمایتی، نهادهای صنفی مطبوعاتی و خودِ اهالی رسانه، میتوان بار دیگر شرایطی پایدار برای تداوم فعالیت این رسانه با سابقه فراهم کرد یا خیر. آنچه روشن است، نیاز جدی کردستان و استانهای همجوار به رسانهای مستقل، پرنفوذ و پویا همچون سیروان، بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.