طرح مسکن ملی در سقز حتی لاکپشتی هم جلو نمیرود

با وجود تقاضاهای زیاد و انباشته شده شهروندان سقزی در زمینه مسکن و امیدواری چندهزار خانوار به اقدامی تحت عنوان مسکن ملی، اما هنوز هیچ اقدامی در سقز برای این طرح حتی آغاز نشده و در همان مرحله تعیین زمین مانده است.
سقز پس از سنندج بیشترین تقاضا (حدود سه هزار تقاضا) را دارد، با این تفاوت که در سنندج حدود ۳۵ روز قبل عملیات اجرای ۱۴۰ واحد آغاز شد، اما در سقز با اینکه خیلیها از مدتها قبل مبلغ مورد نظر را به بانک سپردهاند ولی هنوز یک کلنگ هم به زمین زده نشده و میتوان گفت این طرح عملا قفل شده است.
با اینکه استاندار کردستان در دهمین جلسه شورای برنامهریزی استان (در مورخ ۱۰ دیماه ۹۹) نبود زمین برای اجرای این طرح را غیر قابل قبول دانست و خطاب به همهی دستگاهها گفت “باید امول و املاک اضافه بر نیاز خود را به این طرح اختصاص دهند، در غیر اینصورت با اختیار خود اقدام به این کار خواهیم کرد”، اما مشخص نیست فرمانداری سقز و اداره راه و شهرسازی این شهر چرا اقدام عملی در این راستا انجام نمیدهند؟
گفتگوی واکاوی با رئیس اداره راه و شهرسازی نیز نشان میدهد که این اداره نیز صرفا به بخشنامهها و روندی که از طریق سامانه طی میشود بسنده میکند و اگر تلاشی برای این پروژه انجام داده تاکنون نتیجه عملی و ملموس چندانی برای متقاضیان نداشته است.
البته مشکل مسکن در سقز به همین میزان ختم نمیشود، چندی است که ساخت و ساز در زمینهای قولنامهای با موانعی مواجه شده و سابق بر این اگر شهروندی با اندک اندوختهای میتوانست در سرچنار، تازهآباد و یا سایر نقاط حاشیه یک سرپناهی برای خانواده خود درست کند، اکنون شهرداری به دلیل مشکلاتی که بر سر مالکیت برخی زمینهای قولنامهای وجود دارد ساخت و ساز در این زمینها را منوط به استعلام از مراجعی همچون ثبت اسناد کرده که خود بر طاقتفرسا بودن روند اداری اخذ مجوز افزوده است.
داستان اجاره و رهن نیز که خود مثنوی هفتاد من است و علیرغم ورود نهادهای مختلف به این موضوع، اما روند افزایشی نرخ اجارهبها همچنان ادامه دارد.
مسکن در سقز وضعیت بغرنجی دارد، از طرفی حجم تقاضا زیاد است و از طرف دیگر توان ساخت کم است و حمایتهای ناچیز دولت نیز راه به جایی نبرده است. مشکلات برخی تعاونیهای مسکن نیز بر دامنه مشکلات افزوده و دست خیلیها را برای ساخت و ساز بسته است، اگر چارهای اساسی برای این موضوع اندیشیده نشود در آیندهای نزدیک شاهد مشکلات و پیامدهای خواسته و ناخواستهی اجتماعی زیادی که ریشه آن به عدم تأمین این نیاز اساسی بر میگردد خواهیم بود.