دردسرهای یک دست لباس
ساماندهی لباس فرم مدارس از برنامه های آموزش و پرورش بود كه با هدف نظم دهی به پوشش دانش آموزان، تسهیل در تهیه لباس مدارس و تقویت چرخه اقتصادی تولیدی ها اجرا شد. اما این طرح نیز همچون سایر طرح های آموزشی و اقتصادی مشکلاتی برای دست اندرکاران بوجود آورده است که خانواده ها و خصوصا تولیدکنندگان را با نارضایتی مواجه کرده است. افزایش قیمت تمام شده برای هر دست لباس و نیز عدم سوددهی برای تولیدی ها از جمله این مشکلات است.
هرچند آموزش و پرورش سقز با توجه به وضعیت اقتصادی خانواده ها تصمیم گرفت امسال تغییری در رنگ ها صورت ندهد تا اگر دانش آموزی مایل به استفاده از لباس های سال گذشته باشد بتواند از آن استفاده کند. همچنین ۱۰ درصدی که قرار بود از دوخت هر دست لباس به حساب سازمان دانش آموزی واریز شود از سوی آموزش و پرورش سقز اعمال نشده است.
بر اساس تصمیمی که از سوی کارگروه لباس فرم مدارس اتخاذ شده ۲۲ هزار و ۵۰۰ تومان هزینه دوخت لباس فرم ابتدایی اول، ۲۵ هزار برای ابتدایی دوم، ۳۰ هزار برای متوسطه اول و ۳۵ هزار تومان برای متوسطه دوم تعیین شد و این علاوه بر هزینه پارچه ای است که برای تولید به کار می رود. اما در سقز تنها ۱۰ درصد کارگاههای تولیدی با این قیمت موافقت کردند و تعدادی نیز به صورت مستقل خود اقدام به خرید و پارچه و دوخت مانتو کرده و بعدا روانه بازار کرده اند.
بسیاری از تولیدی ها بر این عقیده اند که تورمی که در بازار وجود دارد در قیمت دوخت اعمال نشده و قیمت اعمالی نسبت به سال گذشته تغییری نکرده است. سال گذشته قیمت تمام شده برای هر دست لباس ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان بود و این شامل پارچه و دوخت نیز می شد، اما امسال همین قیمت به بیش از ۷۰ هزار تومان رسیده است و در این میان افزایش قیمت برای دوزنده در نظر گرفته نشده است حال آنکه تمامی ملزومات دوزندگی از جمله نخ، دکمه و… تفاوت قیمت قابل توجهی با سال گذشته پیدا کرده است و همه اینها جای سودی برای دوزندگان و تولیدی ها باقی نگذاشته است.
همچنین بر اساس گفته های چند تولیدی در سقز، در سال های گذشته آموزش و پرورش و مدیران مدارس والدین را ملزم می کردند که لباس مورد نظر را از کارگاهی خاص و سفارش شده تهیه کنند که این نحوه ارجاع آنچنان که لازم بود رضایت خانواده‌ها را به همراه نداشت و گزارش هایی نیز وجود داشت که برخی مدیران مدارس با عقد قراردادهایی مابین مدرسه و یک یا چند تولیدی معین پورسانتی را برای خود در نظر می گرفتند که امسال این موضوع کمتر مشاهده شده است اما واکاوی به صورت مستقل نمی تواند این قضیه را تأیید یا رد کند.
از سوی دیگر به خاطر وضعیت اقتصادی خانواده ها و احتمال استفاده مجدد از لباس ها تغییری در رنگ ها صورت نگرفته است و همین موضوع بر کاهش تعداد لباس هایی که قرار است دوخته شود تأثیرگذار خواهد بود و در نتیجه سودی عاید تولیدی هایی که با چند نفر مشغول کار هستند نخواهد شد.
در هرحال ساماندهی لباس فرم مدارس نباید از اهدافی که برای آن تعیین شده دور شود و در این میان حمایت از تولید کننده و اقتصاد خانواده ها باید در اولویت قرار گیرد و با نظارت های بیشتر از سوی ارگان های مربوطه از ایجاد هر نوع رانتی جلوگیری بعمل آید و فرصت ها به صورت برابر در اختیار همگان قرار گیرد
